[26] 2 december - 21u10

72 12 7
                                    

Het is tien na negen 's avonds en Maartje zit de dansen in de koude nacht. Ze wachtte al hooguit een kwartier op hem, zonder handschoenen of muts. Daar had ze wel spijt van, het is immens koud in de winternachten.

Ze droeg haar lange beigekleurige jas en een dikke rode sjaal. En nog steeds heeft ze koud.

Ze ziet een fietslicht en hoopte dat het hem was. Haar vermoeden won, hij was die jongen die door de straat zigzagde.

Raar, dacht ze. Het is een rechte weg, zonder bocht. Misschien doet hij het expres? Of is ie dronken? Nou, in dat geval had ze liever niet gekomen.

Bij het voetpad aangekomen stapte hij haast voorzichtig van zijn fiets af en ging voor haar staan.

Er viel haar iets op. Er was iets aan zijn oog. Het was lekker lelijk, en blauw. Het was misschien onopvallend in het weinige maanlicht, maar juist genoeg om haar zorgen te maken.

Kortom, een groot en lelijk blauw oog.

***
Blauw oog?

Vliegensvlug. #1Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu