Vliegensvlug. #1

[29] 2 december - 21u20

Een beetje verrast was hij, van haar actie, maar deed toch gretig mee. Hij vond het goed voelen, alsof hij van de ene naar de andere wolk sprong, in slowmotion.

Ze trok zich na enkele seconden los, maar hield nog steeds zijn kraag vast. 'Is het nu eigenlijk aan?'

Hij glimlachte. 'Wil je dat ik je een aanzoek doe?', vroeg hij, streelde haar wang.

Valentin kon uit haar ogen afleiden dat ze het fantatisch zou vinden. Dus, nam hij beide handen van haar vast en knielde op één been. 'Ik heb geen bloemen bij me, dus doe ik het maar zo.'

'Ging je dat gedaan hebben dan?', vroeg ze en kreeg een enorme glimlach op haar gezicht.

'Je kunt toch niet met lege handen zo'n mooi meisje mee uitvragen?', vroeg hij.

Ondanks het weinige licht van de maan, en de lantaarnpaal, zag hij dat zij bloosde. 'Maartje.'

Haar glimlach wordt nog breder en ze beseft plots dat ze de hele tijd zenuwachtig staat te wiebelen. Ze wendde te vaak haar blik af, maar daar kon zij nou eenmaal niets aan doen, dacht ze.

'Wil je mijn vriendin zijn?'

Maartje beet op haar lip en keek net op dat moment in zijn ogen. 'Heel graag.'

Hij ging weer rechtop staan en kuste haar teder terwijl hij haar in een omhelzing trok.