bayramda düzenli olarak yaşlı dede-nineleri ziyaret edip nine-dede muhabbeti ihtiyacımı eda ediyorum. özellikle, evlerinde sehpalara ziyaretçiler için özenle koydukları tekel 01 paket sigaralarla her yıl hiç bir şekilde değişime uğramayan, aynı markadan alınma küçük çikolatalardan hazırladıkları konsepte bayılıyorum. uslu uslu oturup arada anlattıklarına kafa sallıyorum. çikolatamı yiyip göz ucuyla 35 ekran tüplü televizyonu takip ederken de sevabımı kazanıyorum. televizyon izlerken zayıflama kitlerinden bile daha karlı oluyor.
tek sorun titreyen eller yüzünden kıyafetlerimin bir kısmına kolonya kokusunun sinmesi oluyor, ama ilerleyen zamanlarda onun da çözümünü buldum. yapılacak yegane şey, kolonya sıkılma esnasında ellerimi hafifçe kaldırıp tampon görevi göstererek kolonya akışını durdurmak ve kafanı hafif bir açıyla öne eğip küçük bir tebessüm eşliğinde 'çok teşekkür ederim, Hayriye Teyzecim' demek oluyor.
üstelik bu bol sevaplı ziyaretler sayesinde birkaç parça eski osmanlı dönemi madeni parası görme şansına erişebilirsiniz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bizim Baba Tarafı Romandı
Diversosbu hikaye bir karışık çerez tabağı. hemen bırakma belki dipte antep fıstığı kalmıştır. bak şu dışı beyaz olanlar da güzel. fu-ckyouverymuch prodakşın iftiharla sunar. çekirdekleri damağınızda biriktirip yutun daha güzel oluyo öyle.
