NAZLININ AGZINDAN;
Tahmin ettiğim gibi dediğini yapmıştı. Gozlerim doldu. Aglamamak için kendimi zor tuttum. Ayaklarım nereye giderse gidiyordum. Savasin önünden gecmistim. Ama aldirmadim. Bebegin ondan oldugunu saniyordu. Cok mutluydu. Ama yanlis. Onun degildi. Pesimden bagiriyordu ama duymamazliktan geldim. Hicbirsey umrumda değildi.
SAVASIN AGZINDAN;
Nazli çok kötü bir halde yanımdan aldırmadan geçti. Seslendim ama duymadı. Peşinden gittim. Yola çıkmıştı. Tam araba carpicaktiki hemen onu kendime çektim. Çeker çekmez başını omuzuma koyup ağlamaya basladi.
"Nazli ne oldu"
"Eve gidelim Savaş" dedi. Hiç zaman kaybetmeden eve gittik. Gittiğimizde akşam olmuştu. Nazli hiç konuşmadı yada hiçbir şey yemedi.
IKI GUN SONRA
Nazli hala benimle konuşmuyordu. Hicbirsey yemiyordu. Onun için korkuyordum.
"Nazli ne oldu söyle bana"
Yine konuşmadı. Ne olmuştu ki. Akşam yatarken sessizce ağlamaya basladi. Artık dayanamadım. Onu kendime çevirdim.
"Nazli yeter artık bisey var ama sen soylemiyorsun" dedim ama sulu gözleriyle hiçbir şey demeden arkasini dondu. Sinirlenip sordum.
"Nazli bana bak!!"
"Savaş zorlama lutfen" dedi ağlayarak.
"Nazli özür dilerim ama ne olduğunu ogrenmeliyim."
"Savaş soyleyemem"
"Neden Nazli o gün nereye gittiginide soylemedin"
"Gerçekleri duyarsan iyi olmaz Savaş"
"Nazli söyle bisey yapmiycam"
"Savaş zorlama"
"NAZLI BENI SINIR ETME!!!"
Diye bağırdım. Yerinden sıçradı. Korkutmustum onu. Daha fazla ağlayarak cevap verdi sonunda.
"Bebek senden değil!!!" Dedi. Yıkıldım. Nasıl olabilir.
"Kimden!?!" Dedim sinirle yumruklarimi sıkarak. Yine bisey demeden yetindi.
"SANA BU SORU SORDUM!!!"
"M-mert"
"Nazli o gün nerdeydin"
"...... cafeye gittim."
"Neden bana yalan söyledin. Fırına gidiyorum dedin. NEDEN!!! Kim çağırdı seni oraya"
"M-Mert"
"Nazli Mert hapse girdi."
"Kaçmış allahın cezası kaçmış!!!"
Dedi. Ona sarildim. Hıçkıra hıçkıra ağlamaya devam etti.
"Neden gittin cagirdiginda"
"Tehdit etti."
"Sende gittin. Ben varım Nazli ben seni korurum."
"Seninle tehdit etti. Seni öldüreceğini söyledi.! Sonra...-"
"Sonra ne oldu Nazli korkmadan herşeyi anlat hemen"
"Sonra beni bi arabaya bindirip depo gibi bi yere götürdü. Sandalyeye otutturup ellerim ve ayaklarimi bağladı. Sonra..."
"Nazli.duraksamadan anlat şunu!!!"
NAZLININ AGZINDAN;
FLASBACK
"N-ne istiyorsun yine benden"
"Seni"
"Yapicagini yapmadin mi zaten hayran herif"
"Oyle değil."
"Nasıl yani"
"Sevgilim olucaksin"
"Ne diyosun sen ve asla"
"O zaman biraz geçmişi hatirla"
"Ya bırak beni gidiyim"
"Bak benim sevgilim olucaksin. Beraber yasiycaz. Savaşla konusmiycaksin. Onu dusunmiyceksin. Sadece ikimiz olucak."
"Asla" dedim ve içerdeki adamları dışarı çıkardı. Sandalyeyi kaldırarak. Bi odaya geçti. Beni eskisi gibi yatağa bağladı.
"Bundan bu sefer kimsenin haberi olmiycak"
Demesi ile üstünü soymasi bir oldu. Sonra sıra bana geldi. Ciplaktik. Ikimizde. Ölmek istiyordum ama Savaşı bırakıp gidemiyorum.
"O zaman benimle olman için neden yapalım"
"Bırak beni" diyerek ağlamaya başladım. Direk dudaklarima yapıştı ve içime olabildiğince girdi. Devamı zaten malum.
FLASBACK SON
Bunların hepsini ona anlattım. Bana sıkıca içten sarıldı. Ağlamaya başlamıştı. Benden ayrıldıktan sonra hemen ayaklandı.
"Savaş nereye"
"Intikam almaya" çok ciddi bir sesle
"Hayir Savaş hicbir yere gitmiyorsun"
"Nazli inti-" lafını bitirmesine izin vermeden bağırdım.
"Savaş bi yere gitmiyceksin"
Yanıma geldi ve oturdu.
"Nazli neden korkuyorsun"
"Bilmiyorum"
"Nazli hemen yarın hastaneye gidiyoruz"
"Neden?!"
"Aldiricaz bebegi"
"Hayir aldirmiycaz"
"Nazli sen olebilirsin"
"Aldirmiycaz Savaş!!!"
"Nazli neden korkuyorsun. Nasıl bi şeyle tehdit etti seni"
FLASBACK
Bebegin kimden olduğunu öğrenmeye gittiğimde telefonuma mesaj geldi. Korkuyla açtım ve okudum.
Sakin o bebeği aldırma ve Savaş aldirmaya zorlasa bile aldırma. Ayrıca benimle sevgilisin su an bebeğini taşıyorsun ve aldirirsan Savasi bi daha goremezsin
FLASBACK SON
Sabah olmuştu. Telefonuma yine mesaj geldi.
Sahile gel seni bekliyorum sevgilim.
Manyak herif. Çaresiz kalarak gittim. Yanına gittiğimde bana Savaşı buraya cagirmami söyledi. Mecburen çağırdım. Benimle önce konuşma yaptı.
"Bak Nazli Savaşın önünde bana aşık olduğunu ve onu sevmediğini söyleyeceksin. Aksi takdirde bisey caktirirsan adamları silahlı hatirla." Dedi asla kabul etmek istemesem bile Savaş için buna mecburdum. Mert Savaşın geldiğini gorunce hemen
"Beni op" dedi ve mecburen onu optumhemde kendim. Savas bunu gorunce sok oldu. Hemen yanımıza geldi ve Merte yumruk atarak yere yigdi. Bana kas göz işareti yaptı ve zorunlu olarak Savaşı durdurdum.
"Savaş yapma"
"Nazli eve gidiyoruz yuru"
"Hayir Savaş sen gidiyosun"
"Ne demek bu simdi"
"Ben Merti seviyorum." Dedim onu dediğim an kalbim tamamen kırıldı. Savas ise bana doğru değil gibi bir bakış attı.
"Kızı duydun Savaş şimdi git burdan"
"Sen zorluyosun. Nazliya bunu sen yaptiriyosun" diyerek tekrar yumruk attı.
"Savaş dur"
"Sen karışma Nazli bunların doğru olmadığını biliyorum gözünden okuyorum"
"Savaş lutfen burdan git yoksa kötü şeyler olucak"
"Nazli beni korumaya çalışarak hayatını mahfetme"
"Senin hayatın mahfolursa benimkide olur Savaş onun için buna mecburum."
"Ona söyledin Nazli maalesef" diye Mert araya girdi. Savaşa doğru silahını çıkardı. Savaşın onune aradım ve baam..... tek hatırladığım şey Savasa
"Ben seni sevmekten asla vazgecmedim." Dememdi ve Savasin bana "SAKIN KORKMA" diye bagirmasiydi. gerisi boş bir karanlık.....
