AFFETTIM

370 35 0
                                    

BESTENIN AGZINDAN;

Savaş bi isim var diyip gitmişti.
Bende hastanede Nazlimin uyanmasini bekliyordum. Bikac saat sonra bi hemşire Nazlinin odasına girdi. Çıkınca hemen ayaklandim.

"Nazli iyimi?"

"Iyi haber Nazli hanim uyandi"

"Peki ne zaman girebilirim"

"Şimdi gorebilirsiniz"

"Tesekkurler" diyip hemen odaya girdim. Nazli benim görür görmez panikledi.

"Beste bebek"

"Bebek iyi canım"

Nazli sanki kötü biseymis gibi kutlarken bir yandan da rahatlamış gibi bir tepki verdi.

"Sen iyimisin"

"Ağrım var gibi"

"Savaş çok korktu"

"Savaşın haberi varmi"

"Evet canim sonucta-"
Lafını bitirmeme izin vermedi.

"Neden söyledin Beste"

"Nazli yok bisey neden bu kadar abarttinki"

"Ya bilmiyosun"

"Hii."

"Ne oldu Beste"

"Savaşa senin uyandığını haber vermeyi unuttum"

"Nerdeki o"

"Bi isim var dedi gitti"
Dedim ve odadan çıktım. Telefonumu çıkarıp Savaşı arayacaktım ki önünden sedyeyle doktorlar geçti. Donakaldim.....
Bu.... bu Savaştı. Hemen yanlarına koşup yüzüne dikkatlice baktim. Evet bu Savaştı. Doktorlara sordum. 'Ne oldu' diye. Vurulmuş dediler. Sonra ameliyathaneye aldılar.
Bi adam vardı.

"Sen kimsin"

"O beyi ben buldum. Vurulmuştu. Bi deponun önünde öylece yatıyordu. Bende hemen alıp hastaneye getirdm"

"Çok iyi yaptin kardeş sağol. Çok saol"
Dedim. Adamda gitti zaten. Sonra aklıma Nazli geldi. Ne diyecektim ben şimdi ona. Hemen Nazlinin odasına gittim. Içeri girdim.

"Ne oldu Beste çok dusuncelisin"

"Cok mu belli oluyo"

"Biseymi oldu!"

"Nazli soyliycem ama sakin ol"

"Kötü bisey oldu" dedi Nazli. Gözleri doldu. Anlamıştı.

"Nazli....Savas"

"Ne oldu Savaş!! Soylesene Beste"

"Nazli Savaş vurulmus"
Çok sessiz bir şekilde

"Ne"

"Nazli sakin ol bak-"

Lafını bitiremeden odayı Nazlinin hüzünlü cigliklari kapladı. Hemen doktorlar ve hemşireler geldi odaya.

"Sok geciriyo. Hemen iğneyi hazirlayin" diye bağırdı doktor.

"Kötü biseymi sok gecirmesi"

"Eğer çok şiddetli ise. evet"

Zorla Nazliyi durdurup iğneyi yaptılar. Nazli bi süre sonra uyuya kaldı.
Doktora dönüp.

"Savaş iyimi"

"Daha ameliyatta çıkınca size haber veririz"

"Tesekkurler" diyip tekrar Nazliya döndüm. O bunların hiçbirini hak etmemişti. Uyuyordu. Bende Savaşa bakmak için odadan çıktım. Ameliyathanenin önüne geldim. Biraz bekledikten sonra içerden doktor çıktı.

KORKULU TESADÜFHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin