"Kİ SEN"

"GERÇEKLER"

Multi;Deniz Sürgün

BUSE ÜSTÜNDAĞ'A

DENİZ;

Issız bir sokakta ayaklarımı hafiften yere sürterek yürümeye başladım. Olanları düşünüp sonra onların yanına gitmek istiyordum. Herşeyi baştan düsünmeye başladım.

""""On yaşımdaydım. Yetimhanede büyümüştüm. Bakıcımızın eziyetlerine dayanamayıp kaçtım. O zamana kadar annemin veya babamın kim olduğunu bilmiyodum. Fazlasıyla ukalâ olduğumu söylerler. Gerçektende öyleyim. Yani babam gelse değişmem. Kaçtım yetimhaneden ama bu yaşta iş veren olmazdı bana. Hırsızlık asla yapmazdım zaten. Bi gece uyumak için bi harabe bir gecekonduya girdim. İçerde benden yaşca büyük iki tane hararetle konuşan adam vardı. Kıyafetlerine bakılırsa oldukça zengin gözüküyorlardı. Burda ne yaptıklarını hala çözememişken arkamdan bi el sırtıma dokununca ürktüm. Arkamı dönüp baktıgımda cüsseli bi adamla karsılastim.

"Kücük sen kimsin"

"Ben buraya yatmaya gelmiştim abi"

"Burası Gürbüz babanın mekanı git başka yerde uyu kücük"

"Ama siz zengin değil misiniz burda ne işiniz var"

"Soru sorma kücük kaybol "

Bi anda hareketli haraketli konuşan adamlardan biri bizim olduğumuz tarafa doğru gelmeye başlayınca korkmadim degil. Kaçmak istedim ama adamın yüzündeki ifadenin yumuşak ve güler yüzlü olduğunu görünce durdum. Sakinca kafamı okşamaya başladı. Sonra olanları anlattırdı bana. Yanında çalışmamı istedi. Tabi küçüğüm ya ilk başta kafa buluyo sandım. Aldı beni yanına. 8 sene boyunca babalık yaptı bana. Tehlikeli işlere karıştıģımızda oldu. Ama şimdeye kadar haram ekmek yedirtmedi bana. Bende hakkını vermeye calıştım Gürbüz babamın. Ben onu babam yerime koydum hep. Öz babamdan ayırt etmedim. Onunda ailesi vardı. Kücük bir kızı birde oğlu vardi. Beni onlardan hiç ayırt etmedi saolsun.

2 sene önce yeni bi düşmanı oldu. Oldukca güçlü biriydi.Gürbüz babayı alt edebilcek bir düşmandı bu. Çok çabaladık.Gürbüz baba ilk defa korktu. Kendi için değil. Ailesi için korktu. Çünkü karşı taraftan ailesini öğrenen olursa direk ölümle biterdi bu savaş.

Ailesini herkesden sır gibi sakladı hep. Onların başına hiç bir şey gelmemesi için. Ama gitmeden 1 gün önce beni karşısına alıp gerçekleri anlattı. Gitmesi gerekiyomuş buralardan. Herkes öldü bilecekmiş. Sırf ailesi için gidecekmiş buralardan. Benide al yanına dedim. İstemedi. Zaten ismimi de yüzümüde işlerin hiç birine karıştırmadı. Şimdiyse ailesini bana emanet edip gitti. Aileside öldü sandı Gürbüz babayı. Sahte bi cenaze töreni düzenlendi. Sonra gitti buralardan. Şimdiyse 1 senedir ailesinin yanına gitmeye çekindiğim için itler gibi pişmanım ama gidiyorum. Ailesine,aileme sahip çıkmaya gidiyorum.""""

Sokağın başındaki dönemeci döndükten sonra hızlı adımlarla yürümeye başladım. Bu sokak olmalıydı. Karşı taraftan gelen bir genç gruba aldırmadan hızımı düşürmeden yürüdüm Ta ki Derinin ismini duyana kadar.

"Oğlum Derin çok fena kız"

"Sarışın lan çok fenaa"

"Hiç birimize bakmaz lan hem daha babasınıda yeni kaybetmiş"

"Kızla aynı sınıftayız dönüp bakmıyo bile lan"

Kesin olarak Gürbüz babanın kızından bahsediyolardı. 6 kişilerdi. Dalsam bunlara az dayak yer çıkardım. Hızla üzerlerine doğru yürümeye başladım bi kaç laftan sonra 6 kişi direk dalmaya başladılar. O sıra binanın kapısının önünde bir kız sarı saçlarıyla masmavi okyanusu andıran gözleriyle binaya doğru yürüyordu. "Derin" diye bağırdım. Once bi sağa sola baktı. Sonra yeniden yürümeye başlayınca tekrardan acıyla inledim "Deriin !! " Sesin kalabalıktan geldiğini anlayınca hızla bu tarafa gelmeye başladı. Beni gördü fakat tanımadığı çok belliydi. Çok küçüktü beni gördüğünde. Zaten en fazla 2 kere görüstük. Benden bile saklardı bazen Gürbüz baba ailesini. Kulağıma eğilip "Kurtaracağım sadece bana yardımcı ol" diye fısıldadı. Sonra bana tekme atan çocuğun yanına gitti. Onu tanıyorum dedi ama tanımıyordu. Yabancı gibi bakıyodu bana. Grup dağılınca hallettiğini anlayıp uzuun bir oh çektim. Aslında hayatta korkmam kavgadan döğüşten zaten fazlasiyla güçlü ve kaslı olduğum icin 3-4 kişiyi bi anda ölesiye dövebilirim. Korkum Derin'e zarar gelebilecek olmasıydı.