Başımın Derdi Paris

Yeni Bir Arkadaşlık

Uyandım. Karnım çok acıkmıştı. Omzuma bir elin dokunmasıyla irkildim. Arkama bakınca gülümseyen bir kız gördüm.

"Bönjur" dedim. Kahkaha attı.

"Merak etme bende Türk'üm. " dedi.

"Sevindim." dedim.

"Adım Lara. Senin ki ne?" Dedi.

"Benim de Kayla" dedim. Başımdan geçenleri anlattım.

"Kayla biliyormusun sana iki haberim var. Birincisi ben de o okulda okuyorum. İkincisi de benim babam o okulun müdürü. Yani senin için kıyak geçebiliriz." Dedi

"Ah inanmıyorum ! Lara çok sağol. Bunu gerçekten de yapar mısın ?" Dedim

"Tabiki de yaparım. Baksana senle beraber takılalım mı? Seni sevdim. Zaten ikimizde yeni sayılırız. Ben burda bir ev kiraladım. Ev arkadaşı arıyordum. Benimle kalırmısın ?" Diye nazikçe sordu Lara.

"Lara inanmıyorum!!!!! Gerçekten bunu yapacaksın. Sen ciddisin. Teklifin kabul edildi. E yani biz de kanki olduk dimi."

"Evet kanka. Hadi gel sana evini göstereyim." Dedi.

El ele tutuşup yola koyulduk. Lara'yla aramızda gerçekten de çok yakın bir bağ olunmuştu.

*************************

Bugün okulun ilk günü. Ve ben evime taşınalı tam bir hafta oldu. Lara ile gerçekten de çok yakın dost olduk. Hayallerimin şehri Paris'te gerçekten de çok mutluyum. Ayrıca Lara bana eski telfonunu hediye etti. Şimdilik idare ediyorum.....

"Hadi tembel uykucu ilk günden geç mi kalmak istiyorsun ?" Dedi Lara.

Ben uyandım bileeeeeeee!!!! diye bağırdım. Kahvaltı edip yola çıktık. Lara'nın babası beni bir ay boyunca burslu, daha sonra ise ücretli okutacağını söyledi. Bir ay boyunca para kazanmam gerekiyordu. Ama ben onun derdinde değildim. Okulumu merak ediyordum. Lara ile el ele tutuşup sınıfımıza girdik.

Aksiyon dolu bir gün bizi bekliyordu .........