mars || ashton irwin [türkçe]

mektup on sekiz

[mart 2014]

sevgili venus,

dün gece o kadar üzgündüm ki

sarhoş bile olamadım

sadece bar taburesinde oturdum ve hiçliği seyrettim

bundan öncesinde ağlayacağımı biliyordum

mars görünürde yoktu

böylece dışarı doğru koştum ve yere oturdum

sadece ağladım

çünkü seni bırakmak istemiyorum

çünkü seni unutmak istemiyorum

sonra bedenimin etrafında kollar hissettim

ve sonra da kırmızı saçları gördüm

ve daha çok ağlamaya başladım

ve sürekli "onu bırakmak istemiyorum, onu bırakamam" diyordum

ona hiç senden bahsetmemiştim

ve şaşırtıcı bir şekilde

o da kimden bahsettiğim hakkında hiçbir şey sormadı

sadece sırtımı sıvazladı ve "biliyorum, biliyorum" dedi

ve bu tuhaf hissettirdi

çünkü bir anlığına,

cehennemi ev gibi hissettirdi

sevgilerle,

ashton, mars'ın daha önce böyle bir hissi yaşayıp yaşamadığını merak eden