Sessizlik

YAĞMUR YÜREKLİ ADAM

Dışarıda yağmurun bıraktığı iz

Saat gökyüzünün aydın olduğu vakit

Hep martılar ve denizle avutuldum

Öyle diyordu yağmur yürekli adam

Hayatım bıçak sırtı geçti

Bir yanımda yaprak döken ulu çınar

Bir tarafım mendil satan çocuklar

Hayalleri çalınmış haksızlığa mahkum

İnsanlardan umut bekleyen

Gururunu hiçe sayan

Korkuyla yaşayan ölü bedenler

Bir fotoğrafı bile olmayan unutulmuşlar

Nereye gidiyorsun sorusuna cevap veremeyenler

İnsanlar bu kadar mı bencil

Bu kadar mı aciz

Bu kadar mı merhamet yoksunu

Evet öyle bir o kadar ruhsuzlar

Ömür bakabilene verilmeli

Verilmeli ki hazine göz önüne serilmeli adalet için

İşte o an benim gözümde herkes merhametli

Bunları susarak söylüyordu yağmur yürekli adam

Oturduğu yerden kalktı

Göğe dikti gözlerini merhamet dilercesine

Sırtını verirken ulu çınara....