Ayrılık değil, özlemek hiç değil. En büyük acı git gide büyüyen bu boşlukmuş... En büyük dert, kimi özlediğini, kimi sevdiğini bilememekmiş... En büyük kayboluş sevip sevip sonunda kimi sevdiğini bilememekmiş... Içimde bir ses, durmadan dünyanın sonu geldi diyor. Dünyanın sonu bu halime o kadar çok uyuyor ki hiç üzülmeden hiç korkmadan kabulleniyorum onu. Öylesine bencilim ki, dünyanın sonunu kendim gibi seviyorum.
