Ik weet nog hoe het was toen het net gebeurd was, het verscheurde me vanbinnen toen ik erachter kwam dat hij er niet bij was. Het was vreselijk, mijn leven zou een hel zijn na die dag. Niets drong de eerste dagen na die dag tot mij door, ik was versteend. Mijn hart koud als die van hem. Hij had het niet gered. Mijn beste vriend was voor altijd weg, Mijn vriend die altijd voor mij klaar stond en me nooit in de steek liet. Gone. Dood. Niks dan een hoopje botten, ergens in het water. Niks hadden ze gevonden, het was gewoon verdwenen. Het maakte me boos, verdrietig en bang tegelijk. Ik zou nooit meer dezelfde zijn, ik was er van overtuigd dat ik de enige was die zo verknipt was. Ik veranderde en ik besefte dat geen moment meer hetzelfde zou zijn.
En ik had gelijk…
JE LEEST
Memories
TerrorIedereen is bang, er zijn al te veel mensen weg, vermoordt zeggen sommigen. Diezelfde mensen verdwijnen daarna... Dan besluit een groep van 6 leerlingen het Beest te vinden, zal het ze lukken om te blijven leven? of verdwijnen ze voor altijd?
