Kadın ve Adam

Kadın ve Adam(11)

Hayatta her zaman,her şeyi başlatmak kolaydır dostlar.
Asıl önemli olan sürdürebilmektir en iyi şekilde.
Cicim ayı olmadan yaşamaktır her şeyi hayatta.
Bazı insanlar ise ne yazık ki hiç hak etmediği şeyler yaşarlar bu hayatta.
Bir çoğumuz gibi.
Sevmek her şeye yetmezdi bazen,
Sevmek yalnız başına platonikte yaşanabilirdi sonuçta.
Ama bir birliktelik varsa orta da,
Emek,saygı ve en önemlisi huzur lazımdı dedi Kadın ne yazık ki içinden...
Ne yazık ki dostlar !
Kadın mutsuzdu bu ilişkinin yorgunluğundan,yükünden...
Adam ise umursuzdu.
Koparıyorsun papatyanın yapraklarını tek tek dedi Kadın, Adam'a ve belki de bir tek yaprağa muhtaç kalacaksın bu yüzden diye devam etti cümlelerine.
Ama bir Kadının başına gelebilecek en kötü şeydi belki de sevdiği Adamın umursuz olması.
Umursuz Adam,
Sevmeye mola vermiş bir haldeydi Kadın için.
Düşüncesizlik,umursuzluk ve sevgiyi gösterememe ilişkinin yaban otlarıydı canım benim.
Bunlar papatyayı öldürür dedi Kadın,Adam'a.
Adam cevap vermeye tenezzül bile etmiyordu.
Ayrılalım cümlesini duymayı bekliyormuş gibisine.
Mutsuzsan ayrılalım dedi Adam dayanamayıp Kadın'ın ağlamasına.
Kadın bir şey demeden çantasını alıp çıktı odadan.
Dostlar !
Ağlıyordu bir papatya,
Çaresizdi,
Ama yine de ağlıyordu,
Elinde olsa ağlamazdı,
Sonbahar bahaneydi,
Adam yoluyordu papatyanın yapraklarını yalan aşkı yüzünden,
Adam görüyordu papatyanın öldüğünü ve hiçbir şey yapmıyordu.
Papatya yapraklarına ağlamıyordu dostlar.
Ağladığı şey sevdiği Adam'ın yapraklarını koparmasıydı.