i just met miss confident.. again

Chapter 1- memories of the past

Shane Sarmiento. What the f*ck. My name is shane, i want to change it into jen? Eva? Tina? More seductive and sexy name!

Sh*t. I roll on my bed and scratch my thoughts.

6 years... 6 years na yung nakalipas...

"Charlie's calling!"

My phone was ringing. Hey, it's charlie Timothy. My ex. He's keeping on bugging me for what happened last time.

Naghiwalay kame kagabe, ayoko na eh. Sawa na ako sa kanya.

Hinayaan ko lang mag ring hanggang sa tumigil na. Nagsasawa pa din pala sya.

Tumayo na ako sa bed ko at nag-inat. Ang sarap mag-inat pag tinatamad, lalo na kapag gutom. Nakakapang-lambot

"Room service!"

Ang aga naman.

"Wait,"

I ran as fast as i can para naman mabilis mawala sa pagmumukha ko ang mga 'to.

Binuksan ko ang pinto, bumungad sakin ang isang matipuno, gwapo at angelic man. Oh my, baka rapist! Che, scratch it, naka uniform.

Tinaasan ko sya ng kilay.

"What do you need?" Maarte kong tanong sa kanya.

"Uhm, diba po kayo yung nagpumilit na Dalhan ko kayo ng coffe and sandwich?" Sarcastic nyang sagot.

Umasta akong nagulat, tinaklob ko pa ang kamay ko sa bibig ko at nilakihan sya ng mata.

"Oh, sarreh ha? Can you put that inside? Pretty please?" Nag act pa ako na gulat na gulat para mas convincing. Nakaka-shunga naman eh.

Napansin ko lang, hindi sya naka uniform na pang hotel. Oh my, baka nga rapist sya!

Wait!" Pinigilan ko sya na pumasok sa loob. Hinarang ko ang isa kong paa sa daan para hindi maipasok sa loob ang trolley.

"What?" Iritadong tanong nya.

Tiningnan ko sya mula ulo hanggang paa. Nag dududa na ako eh. Baka inutusan 'to ni charlie na reypin ako tapos patayin na dahil sobrang galit sya sakin? Oh my, di ko ginustong sagutin sya nung nanligaw sya ah?!

"Bakit 'di ka naka uniform ng hotel, wag mong sabihing--" pinutol nya ang sasabihin ko.

"Whatever!" Malaki yung boses nya pero pinataas nya at ginaya nya ako.

Holy cow! Wala pang gumaya ng style ko sa buong buhay ko maliban sa mga telenovela!

Sinipa nya yung paa ko, pero di naman malakas, pero masakit pa rin yun sa ego no! Aawww na down ako dun ah! But, err isa lang syang walang kwentang staff dito, kung ico-comfare mo sya sakin, mas famous ako no! Pwede akong magsumbong sa may ari ng hotel at ipapulis sya! Grrr

"Hoy sino ka para pumasok na lang dito ng basta, ha? Pwede kitang isumbong sa may are ng hotel na to? Alam mo bang mas famous pa ako sayo ha? Model kaya ako!" Sabi ko sa kanya habang hinahabol sya papasok ng hotel room ko.

Tinutulak nya ang trolley hanggang sa maka-abot kame sa sala. Daldal ako ng daldal habang hindi naman nya ako pinapansin. Aba, pinagmumukha nya na naman akong tanga!

Nilapag nya ang mga pagkaing pinadala ko sa maliit na lamesa sa tabi. Dahil ako ang prinsesa ni dad, hiniling ko na sa presidential suit ako i-charge para masaya. Hindi ako bagay sa maliit at regular lang. Ew, it don't suit a fancy princess like me ...

"Bye, and welcome for your thank you!" Tinulak nya ang trolley papunta sa pintuan.

"Anung?!-- Lakas ng trip mo ah! Sa susunod na makita kita, babangasan kita!" Sigaw ko pabago sya lumabas. Nginitian nya lang ako bago lumabas ng kwarto ko.

Anu ba naman! Pero, parang ngayon lang nag sink in, kakilala ko ba sya? I think i saw him before... i think, urgh! Kamukha lang siguro sya nung gagong yun. Imposible yun no. Duhh sinipa ko na yun papuntang ibang bansa!

Umupo na lang ako sa isang tabi at pinagmasdan ang pagkain na dala ng kung sinung gate crasher yun. Kahit ako pa ang dahilan ng pagpunta nya dito! Kasalanan nya pa rin no!

Pinagmamasdan ko lang talaga yung pagkain. Hinihintay ko atang matunaw. Anu ba yannn! Bakit kase ginugulo ng nakaraan ang buhay ko? Bakit kase feeling ko bumalik na sya?

6 years ago... nasaktan ako. Mabait pa ako nun eh, masiyahen at walang nakaka-away.

Nagkagusto ako sa isang lalaki. Famous sya sa school nung high school at very very handsome!

Madaming nagkakandarapa sa kanya noon. Kase nga pogi sya at ehem, alam na.

Tapos, ako naman, mayaman na kame, aba kalerkey, inborn ang pagiging mayaman ko no! Anyway, simple lang ako. Di ako masyadong nag-aayos. Hanggang sa isang araw, nag confess ako sa kanya. Naka shades pa nga sya eh. Tapos, arghhh!!

Alam nyo na yun! Sinkatan ako at nilait pa! Sabi nya: ' you're not my type.. you're not sexy, your not interesting and you're not looking like a goddess'. Holy cow! Dahil sa kanya, binago ko ang sarili ko. The nerves! And it happened when i was in grade 8. And today, graduating na ako ng collage. I'm soon to be the best chef ever.

Wala na akong balita sa k*pal na yun. May he rest in peace. Dahil sa kanya sumama ang buhay ko. Dahil sa kanya, naging wild drinker ako at bar hopper, bawal kase akong mag bar pa eh, i'm doom when dad find it out...

This is my last day here at hotel. Observer kase kame dito eh. Eh napili akong isa sa representative ng school. May isa akong ka-close. Si julia, kaso nasa regular lang sya na suit. Ayaw nya naman na makipag share sakin, nahiya pa eh!

Commoner lang sya at scholar, pero mabait at napaka talino nya. Sya lang ang nakapag-tiis sa ugali ko since high achool. Lagi ko syang binubully nung 4th year, pero pinagtanggol nya rin ako isang beses sa mga nangharang sakin dati sa kanto. At yun ang dahilan kung bakit ko sya kaibigan. Ang nag-iisa kong Kaibigan.

Sa huli, tumayo din ako at kumain ng pinadala ko.

After an hour

This is our last day of staying here. At shett lang dahil ang tagal mag start ng nalintikang program.

"Uy shane, hindi ka ba nahihiya dyan? Para kang tanga na naka simangot," natatawang puna sakin ni julia.

"Julia ferrer, ke ganda ng pangalan, eto piso, wag ka nang mang gulo. Naiinep na kase ako eh!" Sabi ko sa kanya.

Natawa lang si julia. Nakasuot kame ng simpleng blue vneck  t-shirt at jeans lang. Sobrang simple na ang sakit sa ulo dahil ngayon lang ulit ako nakalabas na naka ganito lang.

Naka bun ang buhok ko, neat at light make up ako sa mukha ko. Pero hindi ako naka lipstick o lip balm.

"Ladies and gentlemen! sorry for waiting so long. And now, we're going to start the program. The hotel's owner isn't here, but his son is here. mr. Jackson Simonns!"

What?! That name.. i know that name... holy shit, sana kapangalan lang.. sana kapangalan lang!

Hindi ako nakatingin sa stage. I was silently praying, praying that the guy who hurted me, isn't here... is the president of the hotel's son that i was staying.

As i turn to face the stage, my eyes widened.

What the hell is going on?! Jackson is the guy who is their on my room last time?!

***************

How 'bout the first chapter? Is it ok?

Comment and Vote!