"Isah!"
Ik antwoord niet, mijn stem gebruik ik niet meer.
Niet meer sinds de verwoesting.
Voetstappen weerklinken op de gang en niet veel later hoor ik mijn slaapkamerdeur zachtjes open gaan.
"Ben je wakker, Isah?"
Ik rol op mijn zij, hopend dat mijn moeder zal denken dat ik nog in een diepe slaap verkeer. Maar helaas; ze loopt naar binnen en neemt plaats op de rand van het bed.
"Ik weet dat je wakker bent, Isah."
Ik draai me weer om, waardoor ik nu met mijn gesloten ogen naar mijn moeder toe lig.
"Goedemorgen, Isah," fluistert ze en legt haar hand zachtjes tegen mijn wang aan.
Ik glimlach zwakjes naar mijn moeder maar laat mijn ogen nog gesloten.
Het zal toch geen nut hebben om ze te openen.
Ik zal toch in het donker gehuld blijven.
Voor eeuwig en altijd.
JE LEEST
Afraid of the Dark | Voltooid
Kurzgeschichten"You show the lights that stop me turn to stone, you shine them when I'm alone." Zij is verloren, het licht in het leven kwijt geraakt. Hij is van plan om haar te helpen, om het licht te zijn in haar duister. -- #5 Kortverhaal Voltooid op 25 oktober...
