.19

287 41 0
                                    

De volgende dag werd ik pas laat in de middag wakker.

Dat is wat ik aan neem.

Van beneden weerklonken de gedempte stemmen van mijn ouders.

"Zo kan het niet verder gaan, Han."

Dat is mijn vader.

Zijn raspige rokersstem verraadde hoe gebroken hij is.

"We kunnen niet anders, Arnold!"

Mijn moeder.

De vrouw die elke dag weer denkt dat het allemaal goed zal komen.

Dat ik, en Arnold, Lily zullen vergeten.

Alsof ze nooit bestaan heeft.

-----------------
Speciaal voor @Tirza1999

Afraid of the Dark  | VoltooidWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu