Eskiden yalnızlıktan bahsedenleri okurdum
Üzülürdüm ama anlamazdım
Etrafında insanlar varken nasıl yalnız olabilirsin?
Şimdi de o hikayeleri yaşıyorum
Kimsenin bana üzüldüğünü sanmıyorum
Birkaç aylık arkadaşlık iz bırakabiliyormuş
Görünmez olduğumu hatırlattığında acıtıyormuş
Hiçbir şey paylaşmamış gibi davrandığında ağlanıyormuş
Sıkı sarılmalarımız ve gülümsemelerimiz unutuluyormuş
Neden yokken insanlar yarı yolda bırakılabiliyormuş
Birine ihtiyaçları varken
Tek başlarına acı çekmelerini sağlıyormuş
Yakın arkadaş, eski arkadaş olabiliyormuş
Kimsenin yerini tutamadığı birine dönüşebiliyormuş
Etrafında insanlar varken
Kalbindeki boşluk yüzünden
Yalnız olunabiliyormuş
