"METAMORPHOSIS" by: DARK

Chapter 16

***

ISANG itim na harang na yari sa mabagsik na usok ang pumalibot kina Marine.

Nakulong sila sa itim na usok na iyon.

"Ngayon ay wala nang makakatakas pa sa inyo!" bigkas ni Silva.

"Kung aakalain mo nga naman ang pagkakataon. Hindi ko inaasahan na muli ko kayong makakatagpo. Kahit ang tadhana ay sumasang-ayon na rin sa amin. Sa pagkakataong ito ay nasa akin na ang kahihinatnan ng inyong mga buhay! Sisiguraduhin ko na hindi na mauulit ang nangyari noong huling nagtagpo ang ating mga landas!" ani Nexus kasabay ng pagguhit ng kidlat sa kanyang mga kamay.

"Kung gano'n, isa itong bitag!" wika ni Marine.

"Pasensya na pero gaya nga ng sinabi ko, naaayon na rin sa amin ang tadhana. Hindi namin plinano ang nangyaring ito. Ang kapangyarihan ng metaphor ng lupa ang dahilan kaya namin kayo natagpuan. Sinundan nyo ang kapangyarihan na inyong naramdaman at ganun din kami. Wala kaming ideya kung bakit lumakas ng gano'n ang kapangyarihan ng metaphor na hawak ni Astaroth pero ang

 pangyayaring iyon ang naging dahilan upang matugis namin kayo!! Una ko munang kukunin ang metaphor na nasa inyo bago ko aalamin ang nangyari kay Astaroth... Kasabay na rin ng pagtugis ko pa sa may hawak ng Metaphor ng apoy!!" humakbang ng dalawang beses si Nexus kasabay ng malakas na pagkislap ng mga kamay nito.

"Hindi kayo makakalapit sa prinsesa!! Dadaan muna kayo sa talim ng aking espada bago nyo siya masaktan!!" biglang iniharang ni Leo ang sarili mula sa kalaban.

Si Mang Nestor ay nakahanda na rin mula sa anumang labanan na magaganap.

"Isang mumunting mandirigma. Pinapatawa mo ako. Ni wala ka ngang nagawa mula sa amin noon. Paano mo papatunayan ang mga salitang binitiwan mo?!"

"Handa akong mamatay alang-alang sa prinsesa! Sinumpaan kong tungkulin ang protektahan s'ya anuman ang mangyari!"

"Malakas ang iyong loob pero mahina ang iyong kakayahan!! Ngayon natin papatunayan ang mga sinasabi mo!!" pumitik si Nexus at biglang gumuhit sa daliri nito ang manipis na kuryente. Nagtuloy ito sa direksiyon nina

Leo.

Mabilis naman na kumilos si Leo at agad nyang sinalag ng espada ang kapangyarihang itinira ni Nexus. Hinawi nya ito at tumama sa ibang direksyon.

"Mahusay ka upang hawiin ang mumunting kapangyarihan ko... Ngunit, kaya lang..."

Biglang napaluhod si Leo at napasandal sa espada matapos maramdaman ang pagdaloy ng kuryente sa kanyang katawan. Bahagya pa ring dumaloy ang kuryente sa kanyang espada matapos nya itong salagin at nagtuloy ang pagdaloy sa kanyang katawan.

"Leo, ayos ka lang ba??" pag-aalala ni Marine.

"O-oo, ayos lang ako. Wala lang ito sa akin!" sambit nya saka muling tumayo.

Mataman namang tinitigan ni Mang Nestor si Nexus.

"Ang lalaking iyon, simpleng pag-atake lang ang ginawa nya pero halos bumagsak na si Leo dahil sa nangyari! Lubha talaga silang mapanganib!!" bulong nito.

"Akalain mo nga naman, may kakayahan ka pa palang makatayo matapos ang iyong natamo? Ang buong akala ko ay tuluyan ka nang babagsak?" kantyaw ni Nexus.

"Huwag mong maliitin ang kakayahan ko. Ito pa lamang ang simula ng ating laban!!"

"Hah, ano pa nga ba ang inaasahan sa mga mandirigma ng Melva? Pilit kayong nagpapakadakila sa kabila ng katotohanang mas maituturing kayong mga hangal! Haha, yan ang tawag sa inyo, mga hangal! Mga nagbubuwis ng buhay para sa kapakanan ng iba, ngunit sa oras na kayo'y mawala, lilimutin rin kayo ng lahat! Ang mga nagawa nyo, ang mga ipinaglaban nyo, ang lahat ng paghihirap nyo, lahat ng iyon ay mawawala sa isang iglap lang!! Maglalaho kayong lahat sa mundo na para bang hindi kayo isinilang at nabuhay! Iyon ang kapalaran ng mga mandirigma ng Melva!"