6.Bölüm

49 9 0
                                    

İyi mi yaptım kötü mü yaptım bilmiyorum. Kafam düşüncelerle dolu ve artık ne yapsam bilemiyorum. Dünü hatırlamayı istemiyorum. Dostumu yarı yolda bırakmadım fakat sonrasında hesap sormuş gibi mi oldum. Ha-hayır amacım bu değildi. Off..

Dünü hatırlarsam eğer.
•Beni bırakmak için aşağı indiğimizde ona bakmadan arkamı dönerek yürümeye başladım. Kolumu tuttuktan sonra ona birşey diyemedim. İçim dolup taşıyordu ama, işte. Dışarı çıktığımda yağmur yağıyordu, hava kararıyordu ve en kötüsü felaket ıslandım. Bir an hayallere daldım ve o yağmurlu havadaki romantik anlar aklıma geldi. Arabada ona neden dur dedin bana gibi şeyler sordum. Onu üzmüştü sanırım. Gelirken onunla geldiğimiz için baya konuştuk. Evime tek gitmek beni ürkütmüştü çünkü. Çok zor bir durum. Eve gidince baya ağladım. Beynim ve ruhum rahatladı.Ama sonra unutmaya çalıştım olanları. Tam anlattığım gibi direk arabaya binmedik. Neden ağladım çünkü onunla kavga ettim ufakta olsa ve beni çok üzdü. Onu seviyorum. Helin ve badeyle çağırıp partii partii yaptık. Sonunda moraller tavan. Onu seviyorum mu? Hayır, desem de evet. Bu olayı unutmalıyım•

Ding Dong. Kim geldi yaa. Gene niye geldi bu.

"Selaam, moraller nasıl?.?"

"Eh işte. Sen neden bu kadar keyiflisin be. "

"Öyle işte canım. Neyse ben sana bakmaya gelmiştim hadi görüşürüz sonra."

Ah, bu Eray da bizle takıla takıla bize benzedi. Bir acayip! İnsan boş yere gelir mi kek çikolata falan getirir.. Mmm, leziz.

************************

Bu sabah geç kalktım. Depresyon style yaşıyorum galiba.

Bir yeni mesajınız var.

'Bilinmeyen bir numara. Yarım saat sonra sahilde cafede gel.'

Gitmeli miyim? Bence evet. Haydi hazırlanmaya ama daha yeni kalmıştım ben yha..

----------------------

Ayy çok tatlı oldum lan. Heh. Thanks. Morallerim tavan bugün yuppi! İnşallah mutsuz birşey olmaz. Onu görsem fena olmaz hatta müko olur.

******************

Şu cafe, yok bu, aha! Burası! Geç kalmamışım ne güzel. Aman Allah ım. Aras? Burada yuppi. Yoksa, ya safım işte yaa. Ama onun üzerine bu kadar gitmemeliyim. Onu üzüyor olabilirim. Çok iyi bir çocuk ve ultra kafa dengi. Biraz konuşmamız lazım bence.

"Sen mi çağırdın beni? Dün için kötü birşey yaptıysam eğer üzgünüm."

"Teşekkür ederim. Ailem beni almaktan vazgeçti ve destek verdi. Beni biraz kırdın ama önemli değil."

"Kusura bakma çok çok özür dilerim. Ben altta kalamam ve söylediklerin bana garip geldi biraz."

10-15 saniye öylece baktı. Dertleri aynı benim gibi, sonra 'O beni-' diye başlayan cümleye gelince kafasını eğdi. Benden birşey saklıyor.

"Anladım seni aynı benim yaşadığım gibi bir hayatın var. Kader ortağıyız. Heh."

Bunu deyince gülümsedi. Hoşuna gitti galiba. Bu da beni mutlu etti. Drrr. bir yandan Helin arıyor, bir yandan Eray ikisiylede konuştum ve gene aksiyon, gene aksiyon..

"Bu aralar çok meşgulsün bakıyorum.?"

"Evet. Eskiden hayatım normal diye yakınırdım. Şimdi ise yerimde duramıyorum çok ekşınlı."

"Haklısın ama-"

"Hayatım çok değişti. Sürekli yeni bir başlangıç diyorum, yapıyorum ama nereye kadar böyle. Ufak bir tatile çıksam fena olmazdı yani keşke."

Zihnimin içinde kendinden emin olamayan şimşekler çakarken bir yandan da ne yapabileceğimi düşünüyordum. Okul başlayalı baya olmuştu. Yani şuan galiba Kasım 15.

"Bu bana da lazım. Hayat çok yoruyor bizleri ve daha genciz."

"Ben hiç yorulmam yani eheh. Birde sürekli işlerim çıkıyor filen."

Bu dediğime inanmamış olacak ki kendini tutmayıp güldü. Ay sanki çok komik.

"Sen ve iş ha? Hahah."

"Tabiki olm."

"Tamam. Görüşürüz tekrar."

"Görüşürüz."

Tam kalkıp arkamı dönüyordum ki bir çocuğa çarptım.

"A, affedersin"

Bunu söylerken ağzımdan kekeliyormuşum gibi çıkmasının sebebi de o. Meteor. Çocuk kağıt makas. Bana güldü. Wow.

"Önemli değil. Sen şu yan sınıfta ki kız mısın? "

Ah be o okulun havalı çocuğuydu unuttum ben ya. Ama genede önemli değil dedi. Canımsın benim demek geldi içimden ama demedim. Hayır haksızdı! Hıh. !

"Eevet."

Bana pis pis sırıtarak ilerledi. Arkasından bakakaldım resmen bir erkeğe karşı hemde fazla tanımadığım biri bu nasıl olur?! Hıı. Nefes nefese kaldım kendime saydırmaktan.

"Noldu kız? Aşık mı oldun? Saftirik seni."

"Ben öyle kişileri sevmem. Beni iyi tanımıyorsun."

"Seni tanımıyor olmam tahminlerimin yanlış çıkacağını belirtmez tatlım."

"Doğru çıkacağını da belirtmez canım benim."

"Görürüz."

Bana muzipce sırıtarak evlerimize gitmek üzere ayrıldık. Söylediklerine gelirsek eğer, galiba dediği biraz doğru olacak ki yüzümün istemsizce kızardığını hissettim. Kendime böyle konular da engel olamıyorum. Aman Allah ım. BERBAT Berbat Brbt ..

*Adı Mert Çocuğun*

Imkansız Ask.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin