Απαγορευμένος Έρωτας

Κεφάλαιο 3

-Εδώ και έναν χρόνο θέλω να σου μιλήσω,να σου ανοιχτώ,να σου πω όσα νιώθω αλλά πάντα φοβόμουν την αντίδρασή σου.Θέλω να είμαστε μαζί...
-Τι; Παναγιώτη τι λες;
-Τι δεν κατάλαβες από όσα είπε,θέλω να γίνεις το κορίτσι μου,σε θέλω τόσο πολύ που δεν θα αντέξω άλλο χωρίς εσένα...
-Εεεμ...κοίταξε δεν ξέρω τι να σου πω,ειλικρινά...Μπορείς σε παρακαλώ να μου δώσεις λίγο χρόνο να το σκεφτώ;
Ο Παναγιώτης παραξενεύεται νόμιζε πως και η Ελεάννα ένιωθω το ίδιο για εκείνον,και πολύ καλά νόμιζε,αλλά για κάποιον παράξενο λόγο ήθελε χρόνο να το σκεφτεί.Μη μπορόντας να κάνει διαφορετικά της απαντάει:
-Ναι,εντάξει κανένα πρόβλημα.Έχεις όσο χρόνο χρειάζεσαι!
Η Ελεάννα σηκώνεται,τον παίρνει αγκαλιά και του λέει:
-Σ'ευχαριστώ,είσαι τόσο καλός! Σ'αγαπώ!
-Κι εγώ σ'αγαπώ κούκλα μου!!!
Κι έτσι μιας και λύθηκε η παρεξήγηση και μιας και εκμυστηρεύτηκαν όσα νιώθουν πήγαν μαζί στο σαλόνι για να δουν τηλεόραση,περιμένοντας να τους φωνάξει η μαμά του Παναγιώτη για να πάνε να φάνε...
Κάποια στιγμή ακούγεται μια φωνή:
-Παναγιώτη! Ελεάννα! Ελάτε να φάτε το τραπέζι είναι έτοιμο.
-Εντάξει ερχόμαστε,φωνάζει ο Παναγιώτης,Ελεάννα μου έλα σήκω πάμε να φάμε...
Η Ελεάννα σηκώνεται και πάνε και κάθονται στο τραπέζι οι δυο τους (ο πατέρας του είχε φάει ήδη και η μαμά του έτρωγε πολύ πιο αργά).Εκεί που έτρωγαν ξαφνικά ο Παναγιώτης ξεκίνησε να την πειράζει και η Ελεάννα είχε ξεκαρδιστεί από τα γέλια...Κάποια στιγμή ο Παναγιώτης τελειώνει το φαγητό του και η Ελεάννα δεν ήθελε να φάει άλλο...
-Καλά,δεν θα φας άλλο;
-Όχι!
-Γιατί;
-Γιατί δεν πεινάω!Χόρτασα!
-Καλά μωρέ,είσαι σοβαρή; Ούτε το μισό πιάτο δεν έφαγες...
-Αλήθεια σου λέω δεν θέλω να φάω άλλο...
-Όχι είπα θα φας...
-Μα αφού δεν θέλω,με το ζόρι δηλαδή;
Ο Παναγιώτης εκνευρίζεται,αρπάζει το πιρούνι και ξεκινάει να την ταΐζει με το ζόρι μέχρι που τελικά το έφαγε όλο...
-Ντάξει; Είσαι ευχαριστημένος τώρα;
-Εννοείται πως ναι...Και μην ξανακούσω ή ξαναδω ότι δεν τρως γιατί την έβαψες...
-Καλά,καλά,εντάξει! Ό,τι πεις αφεντικό!
-Μην θυμώνεις,δεν το παίζω ούτε είμαι το αφεντικό σου απλά ό,τι κάνω το κάνω για το καλό σου...
Η Ελεάννα εκείνη την στιγμή ένιωσε άβολα.Γυρνάει τον κοιτάει με ένα γατίσιο βλέμμα και του λέει:
-Συγνώμη!Απλά εκνευρίστηκα!Ειλικρινά σου μιλάω δεν ξέρω γιατί αλλά εκνευρίστηκα...Και πάλι συγνώμη!
-Εντάξει δεν πειράζει! Σ'αγαπώ!
Μετά από αυτό συνέχισαν να βλέπουν τηλεόραση μέχρι που την Ελεάννα την πήρε ο ύπνος στον καναπέ...