The Reason: Lovely to Heartless

4: Mysterious Messenger

Danica's POV

Ughh. Ang sakit ng ulo ko. Parang nabagsakan ng isang kilong...

Teka, why am I inside the clinic?!

Nagpapanic na yung utak ko para maalala yung pangyayari.

AH! MAY TUMAMA NA SOCCER BALL SAKIN KANINA!

Bwiset na yan. Pag nalaman ko lang talaga kung sino yung hayop na sumipa ng bola na yun, papatayin ko.

THIS IS THE FIRST TIME NA NADALA AKO SA CLINIC!

Asan na ba yung bag ko? Andun yung phone ko eh. Ugh.

Pinilit kong tumayo kahit na medyo masakit pa yung ulo ko to call Manong driver na sunduin na ako. Bumaba ako sa higaan at ngayon ko lang narealize na nakasuot pa pala sakin yung sapatos ko. At buti nalang, I found my bag then get my phone. Tsaka umupo sa edge ng bed.

Calling Manong Driver...

(Yes, ma'am?)

(Pasundo na kuya, now na.)

And then, I ended the call. Harsh? Rude? I don't care.

Those soccer players provoked me!

They'll pay for this...

*ringtone*

I immediately open my phone para malaman kung sino yung caller and yay! It's Ash.

(Hey Ash!)

(Where are you?)

(Clinic.)

(WHAT?! WHY?!)

(Shut up Ash, ang ingay mo sakit sa tenga. I was hit by a soccer ball awhile ago. I fainted.)

(Ah, yun lang pala. Akala ko naman kung ano na. Sige, puntahan kita, nasa cr ako eh.)

(Ok.)

*toot toot toot*

I waited for Ash ng mga 300 years, kidding. Mga 10 minutes, wala parin sya. I'll just play Geometry Dash na nga lang. Tagal eh.

"Danica!"

"WTF ASH! NEW LEVEL NA SANA AKO NANGGULAT KA!"

"Sorry na! May cute na soccer player kase dun eh! Sa labas ng room! Sya ata yung nakatama sayo eh!"

HA! FINALLY! MAKIKITA KO NA DIN TONG NAKATAMA SAKIN! GET READY NIGGA BECAUSE COMEBACK IS FCKING REAL!

Bumaba ako ng bed at agad na lumabas ng room.

"Hey you nigga na nakatama saken ng..."

⊙▃⊙

Is this for real?

"What did you just called me?"

Sht. Cute nga. PERO HE'LL PAY FOR THIS!

"Nigga. Want me to spell it for you? Y-O-U, NIGGA! How dare you? You just fcking hit me! Hindi lang yun, this is the first time na nadala ako dito sa clinic!!!" I was about to punch his face nang nahawakan nya ang kamay ko.

"Vince, not nigga, Danica. Dapat nga magpasalamat ka pa saken at dinala kita dito eh."

"How the fck did you know my precious name?!"

"You're famous here inside the university." Sabay binaba nya yung kamay ko.

"And, Vince ulit, ha? Para naman alam mo kung kanino ka magpapasalamat." - dagdag pa ng nigga na to. Kinuha nya ang bag nya at aalis na sana.

"How dare you!"

"Yeah, how dare me to help a lousy, famous girl who doesn't know how to say thank you" Nagsmirk pa sya sakin. Sabay walk out na.

"Fck you!"

Kinuha ko na yung bag ko at umalis. Naramdaman ko naman si Ash na halatang nagpipigil ng tawa sa likod ko.

Asan na yung nigga na yun?! Ugh!!

Sobrang provoked na ako dito!

"Calm down Danica will you?"

"Calm down?! You're expecting me to calm down?! I was hit by a soccer ball, di lang yun, ininis ako ng nigga na yun, and hindi lang yun, akala ko sa buong buhay ko di ako makakapasok ng clinic!"

"Hush Danica! Buti sana kung sinadya nila diba, eh hindi naman? Tsaka anong kadramahan yang nadala ka sa clinic? Ano? Alangan namang isabit ka nila sa puno at buhusan ng malamig na tubig para magising. Tinulungan ka na nga eh. Aish." Well, in all fairness, nagkaroon ng sense yung sinabi ni Ash, but kahit na! Kung di nila ako tinamaan ng bola diba?

Pumunta na lang kami ng parking lot para makauwi na. I'm hella tired, and provoked.

And buti nalang andun na si manong.

"So, bye na. Buti nga wala kang bukol kundi magmumuka kang monster with horns haha."

"Whatever. Bye, take care. I hope na matamaan ka rin ng bola." And after ng aming napakasweet na farewells, umuwi na kaming dalawa.

HOUSE

I'm inside my room. Naglalaptop and scrolling my facebook feed. Puro mga non sense naman. I was about to log out na and go to sleep when someone just freaking chatted me. Right timing, noob.

(A/N: si Danica yung naka bold letters, yung unknown person yung naka italicized. =>)

-You've changed.-

Just wtf naman diba? Ang creepy nento. "Guess Who" yung username nya, and color black yung profile pic! As in black lang. Black square!

Pinag isipan ko kung rereplayan ko ba or isiseen ko lang eh.

Pero napag isip isip ko naman na magreply.

-Who the fck are you?-

-Sabi na nga ba eh. Sa way ng pananalita mo, sa way ng paggalaw mo, nag iba ka.-

-Really noob? If you're just going to tell me such things, then edi wow nalang masasabi ko sayo.-

-Why did you changed? I missed the old you.-

-Ano ba ang dating ako?-

-Simple lang, you're not a bitch. You're not cold. You're just simple.-

Tngna. Sino ba tong lokong to at kung makapagsalita eh akala mo kung sinong kilala ako ng lubusan?

Time check: 10:04pm na. Inaantok na din ako, kaya di ko nalang din nireplayan si unknown. Wala rin namang kasense sense yung pinagsasabi nya. Niligpit ko na yung laptop ko, then natulog na.

Bago tuluyang makatulog, naisip ko na....

I changed. I admit. But because of a simple reason.