The Reason: Lovely to Heartless

7

Unknown's POV

She changed. A lot.

She became cold. She became heartless.

Paano ko nalaman?

She's my schoolmate. Di nya alam na lagi ko syang sinusundan. Di nya alam na lagi ko syang binabantayan.

Yung reason ko kung bakit?

Inutos saakin.

Hindi pa oras ngayon para malaman nyo kung sino ako.

Hindi pa rin oras ngayon para malaman nyo kung ano talaga misyon ko.

Oo, misyon ko to.

Ang bantayan sya.

Ang protektahan sya.

Para sa ikakasaya nya.

Pag-ibig nga naman. Nakakatanga. Hindi nya alam yung tunay na rason, nya.

Kase di nya inaalam.

Dumikit lang sya sa sarili nyang guts.

Hay nako naman.

Andito ako ngayon, binabantayan sya sa loob ng cafeteria. Mag isa lang si Danica at mukhang may hinihintay.

Yung kaibigan nya ata.

Espiya na kung espiya. Pero yun yung inutos sa akin eh.

"Danica, I'm sorry kung pinag..."

Sabi na nga ba eh, may hinihintay sya.

"Are you, crying?" Tsaka umupo si Ash sa tapat ng upuan nya.

"No. Let's go na. Inaantok na ako." Tumayo si Danica at tsaka lumabas agad. Sinundan naman sya nentong si Ash.

At ako sinusundan lang din sila hanggang sa parking lot.

"You're crying. What's the problem? Si Nate na naman ba?"

Humarap si Danica kay Ashley at agad nya itong niyakap.

"Ash..." Hagulgol ni Danica

"Ssssshhh. Go ahead, tell me."

"Bakit ganun, Ash? *sobs* Pagkatapos ng isang taon, di ko parin sya magawang kalimutan. A-ang sakit sakit na eh. Sobra. Lagi ko nalang sya naaalala. Ako ba? Naaalala pa ba nya ako? *sobs*"

Kumawala ng yakap si Ash kay Danica at tsaka hinarap ito.

"Bakit di mo magawang mag move on?" At tsaka pinunasan ni Ash ang mga luha ni Danica.

"Hindi naman mahirap gawin ang salitang move-on eh. Nahihirapan ka lang kase akala mo ikaw ang nawalan."

Tugs. Di ko alam love guru pala tong si Ash, ah?

"He's not worth of your love, Danica. Iniwan ka nya ng wala naman syang sinabing kahit anong rason para iwan ka."

"May nahanap na ba syang iba? Nagsawa na ba sya? Do his feelings faded? Nobody knows. Basta ka lang nyang iniwan."

"Please, Danica. Alam kong mahirap i accept na wala na sya. Pero pilitin mo."

Oo nga Danica. Pilitin mo...

Danica's POV

Ang sakit. Sobra. Sagad.

Naglalakad kami ni Ash papuntang parking lot para makauwi na.

Nahalata kaya nya na umiiyak ako?

Sana hindi....

Nasa parking lot na kami. Pupuntahan ko na sana si Manong para makauwi na ng...

"You're crying. What's the problem?"

Ugh nahalata nya. Sa tanong nya, di ko alam kung bakit lalo akong napaiyak.

Humarap ako sakanya at hindi ko alam kung bakit ko ginawa yun. Ang tawagin ang name nya at bigla nalang syang niyakap.

"Ash..."

"Ssssshhh. Go ahead, tell me."

Sasabihin ko ba? Di ko kaya...

Kaso baka naman sumabog ma yung puso ko kung hindi ko ilalabas to...

"Bakit ganun, Ash? *sobs* Pagkatapos ng isang taon, di ko parin sya magawang kalimutan. A-ang sakit sakit na eh. Sobra. Lagi ko nalang sya naaalala. Ako ba? Naaalala pa ba nya ako? *sobs*"

Pagkatapos ko tong sabihin, ng umiiyak, kumawala ng yakap sa akin si Ashley.

"Bakit di mo magawang mag move on?" At tsaka pinunasan ni Ash ang mga luha ko na kanina pa kumakawala.

"Hindi naman mahirap gawin ang salitang move-on eh. Nahihirapan ka lang kase akala mo ikaw ang nawalan."

Ugh. Bakit ngayon ko lang narealize to?

Bakit ko nga ba iniisip na isa yang kawalan?

"He's not worth of your love, Danica. Iniwan ka nya ng wala naman syang sinabing kahit anong rason para iwan ka."

"May nahanap na ba syang iba? Nagsawa na ba sya? Do his feelings faded? Nobody knows. Basta ka lang nyang iniwan."

"Please, Danica. Alam kong mahirap i accept na wala na sya. Pero pilitin mo."

Kaya ko ba?

Eto na ba yung time para maglet go?

Siguro nga... Dahil lumipas ang isang taon, wala ka na.