Hatırlıyor musun Karagözlüm?
Hatırlıyor musun sevgilim, seni aldığım omuzları?
"Yoruldun artık, indir beni" deyişlerini?
Beni öpmek için eğilip;
Kendini, benim omuzlarımdan atmanı...
"Yorulmuşsun işte, tutamıyorsun beni" deyişlerini ve ardından yükselen tutkulu gülüşlerini...
Hatırlıyor musun sevglim?
Yine hatırlar mısın?
Benden uzaklaştığın gün, ben de hayatın omuzlarındaydım.
Tutar diye attım, bıraktım hayatın kollarına kendimi...
Ama, o beni tutamadı seni tuttuğum gibi.
Seni kollarımın arasında sardığım gibi saramadı, sahiplenemedi beni.
Ayaklarının altında süründü hayat beni...
İşte sevgilim;
Koskoca(!) hayatla farkımız buydu.
Ben seni tuttum; oysa sen gittikten sonra, tutamadı o beni...
Cesaret edemedi, koca yüreğimi tutmaya...
Bıraktı, yerlerde süründürdü...
Sevgili.
