Life of A Rejected Mate (Under Editing)

A Runaway Mate 12

Dalton Guirami

Shit lang, ang sarap pumatay Arggh, hindi ko na alam kung anong gagawin ko ngayon!
Tangna naghintay ako ng ilang taon tapos ito ang sasalubong sa'kin?

Hindi niya namalayang lumuluha na pala siya and his inner wolf is howling in pain sa nalaman nila. He tried his best to keep them calm or else magsisisi siya sa kung ano mang magawa nito sakaling mawalan siya ng control.

Puro katok sa pintuan ang naririnig ko but I don't care ayokong makita nila akong mahina at umiiyak!

Then it hit me na parang bumagsak ang mundo sa'kin.

She was raped.

Pero ako pa itong galit imbis na i-comfort siya

Shit ang tanga ko talaga.

Pabalang kong binuksan ng pintuan at dire-diretcho sa silid kung nasaan siya, hindi ko na pinansin pa ang mga nakaharang at nagtatanong sa'kin basta't makahingi lang ako ng sorry sa kanya.

Shit sana lang talaga ayos lang siya knowing na tao ito at mas masakit ang epekto sa kanya kumpara sa akin.

I open the door and saw her crying at agad itong tumalikdo sa'kin, I felt my heart ache pero hindi ko ito pinansin. Lumapit ako at naupo sa gilid ng kama nito, nanikip ang dibdib ko ng marinig ang masakit nitong iyak. Para bang walang buhay ito na sukong-suko na.

"Hey.....uhm look I'm really so-sorry please"

No response.

So I did the best comforting to our mate, I hug her and shocked covered her whole body and I smile sadly.

She cried in a long time bago ito nakatulog sa pagod, and I admit pati ako naiyak sa kalagayan niya. Who else can stand to see his/her mate in this situation huh?

Nararamdaman din namin ang nararamdaman ng nakadestiny samin. Tanga lang talaga ang mga nag reject ng kahati nila sa buhay nila.

I kissed her forehead bago ako lumabas sa room niya at dumiretcho sa silid ko para maasikaso ang ilang papeles and others.

I hope maayos din ang lahat.