Ve evet sonunda okullar açılmıştı. Onu artık daha çok özlüyordum. Ama bir türlü anlamıyordu. Peki onu kendimden bile çok sevdimi nasıl anlatacaktım. Kelimeler bile yetmiyordu . Adını duyduğumda sanki nefesim kesiliyordu. Yanımda olmasını herşeyden çok istiyordum. Ama olmuyordu. Onsuz yaşam yok gibiydi sanki ...
30 gün boyunca aralıksız hergün ağlamıştım. Nasıl dayanıyordu ki o kadar söylememe rağmen neden gelmiyordu ?En çok da bunu merak merak ediyordum ama herşeye herkese inat sevmekten vazgecmicektim .. Aramızda şöyle bir konuşma geçti
+Pasam ?
-Efendim
+Seni çok seviyorum ..Sanki kelimeler tükenmişti. Boğazım acıyordu. Konuşamıyordum sanki anlatmak istediklerimi bile söyleyemiyordum. Ama kendi kendime demiştim. Bi gün içicem ve her şeyi anlatıcam.. Sacmalik biliyordum ama aklıma başka da bir şey gelmiyordu. Onsuz yapamayacağımı anlamıyordu . Gel ne olur gel dediysemde işe yaramadı.. Her gün dua edip ağlıyordum. Ona sım sıkı sarılmak kokusunu içime çekmek doyasıya öpmek istiyordum benimsin benim olacaksın demek istiyordum . Ben bu kadar özlerken o ne yapıyordu peki ? Sevdiği kız bu haldeyken nasıl böyle bıraka biliyordu ..
+Sevgilim
-Efendim bitanem
+Sen benim herşeyimsinKonuşmamız böyle bitiyordu daha diyeceklerimi diyemeden aglıyordum belki konuşurken diyemiyordum ama onu çok seviyorum .. ❤
❇ Paşam benim gelirmisin ❓ ♥♥
* Aşk bazen gelmeyeceğini bile bile beklemektir .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Son Olanlar
Teen FictionBazıları sevdiğini korur sever ve herşeyden çok değer verir..