Gece'den bana kalanlar

Her şey değişebilir , ben bile

Kendi bildiğini okuyordu her zaman ki gibi .

Gerçekliğe dönmesi için biraz uyuması lazımdı okadar uyuşturucu almıştı ki 2 katta olan dairesinin balkonundan çıkıp .

" Hocam dersimi , nasihat olarak veremessin "

Diye bağırdı avazı çıkana kadar .

Lise 1 den atılalı 5 sene olmuştu halbuki .

Ayakta duracak hali yoktu . yavaş yavaş yatak odasına doğru gidip , elleriyle lambanın açma düğmesini elleriyle yokladı ve açıp yatağına geçti .

Karanlıktan korkuyordu bunun için onu kimse yargılayamazdı çünkü küçükken deprem olmuş ve annesi ve ablasını kaybetmişti babası ( Üzeyir ) onu kucaklayıp zorla çıkarmıştı evden bu psikolojiyi hala atamamıştı üzerinden .

Yüzü tavana bakar şekil yatıyordu hep , en az 2 saat düşünür anca yatabilirdi .

( tabi bu benim yazdığım bir karakter ama kimse kimsenin ne düşündüğünü bilemez )

Sabah olduğunda bitkindi ,

Lanet olsunn ! ..

Bugün babası istanbuldan izmire gelecekti ve babasını otogarda karşılaması gerekiyordu .

Neyseki ...

2 saati var hızlıca birşeyler atıştırıp otogara yetişti .

Nisa ve irem de ( Üzeyirin ) geldiği otobüsle gelmişti ve yolda sohbet etme fırsatı bulmuşlardı .

Ev ve işe ihtiyaçlarının olduğunu söylediler .

(Üzeyir) oturdukları yerin 2 sokak arkasında ucuza kiralık ev olduğunu söyledi ve isterseniz beraber bakabiliriz dedi .

Otobüsten indiklerinde onları . . . .