Once upon a time in Palace in the Sky

Chapter 7

Chapter 7

A COUPLE of flashes spred all over the crowd as Honey take a last shot before living the coliseum. Their school got the title and she was happy and proud for that. They got the best fight. Maririnig mula sa mga usapan sa paligid na nag-enjoy ang lahat. Nang lingunin niya ang mga kasama upang magkuwento ng kanyang pananaw sa naturang kompetisyon ay napamaang siya. Wala na kasi ang mga kasamahan niya na syang magiging kasama sana bago umuwe.

"Asaan na iyong mga 'yon?" ang nasabi na lang nila.

"Nauna na sila," Napalingon siya sa nagsalita. It was Nash. "Lumabas na din tayo. Follow me."

Nauna na itong maglakad sa kanya. Nakayukong sumunod siya dito. Nakokonsensya siya dahil tila siya ang dahilan kung bakit nasira ang araw nito. Mahihimigan din kasi nang pagtatampo ang boses nito. Pati na ang trato at pakikitungo nito sa kanya ay malamig at nakakailang. Pero sa halip na magalit at iwan siya nito ay hinintay pa rin siya nito.

Ako ba talaga ang mali? naitanong niya sa kanyang sarili. Girl! nagtanong ka pa. Kanina pa kita kinokonsensiya. Por Diyos por Santo! Napanguso siya. Fine! Fine! It is my entirely fault!

And now it is her turn to apologize to him. Kailangan niyang humingi ng tawad sa binata. Nag-isip siya ng mga paraan para makabawe dito. Agad siyang napangiti ng may magandang ideya ang pumasok sa utak niya.

Muntik nang mabunggo si Honey sa likod ni Nash dahil sa biglang paghinto ng binata. Sa dami kasi nang naglalabasan ay hindi maiwasang bumagal ang paglalakad o di kaya ay huminto ang mga tao. Nagkaroon tuloy sila ng pagkakataon na muling malibot ng tingin ang buong dome. Napakalaki ng gusaling iyon at tila mga langgam na ang mga tao sa kabilang panig kung titignan niya. Napadako ang tingin niya sa isa pang exit na kaunti lang ang lumalabas. Nilingon niya si Nash na may ilang metro na lang ang layo sa exit. Kung nais niyang makabawe sa kanyang bestfriend at magkaroon pa ng oras para makabili ng regalo kakailanganin niyang maunang makalabas dito. Walang pagdadalawang isip na tinungo niya ang kabilang exit. Agad na nagtungo siya sa isang gift shop sa Gateway na katabi lang ng dome at hinanap ang pakay niya. When she got what she needed, she took out her phone. Saktong may text message siya mula kay Vic asking where she is.

She replied. Kasama n'yo ba si Nash? But sadly Vic responds, Nope. Nag-alala siyang bigla sa binata. Saan kaya nagpunta si Nash? Sana ay ayos lang ito. Muling tumunog ang cellphone niya, indikasyon na may nag text. It is Vic again saying, "'Meet at Bellini's restaurant." Even feeling strange and unwarily she still decided to go. Honey's hearts become uneasy when she saw who is there waiting for her is.

"Nash?"

"Nagulat ka ba?" tumayo ito at minuwestrahan siya upang maupo, "I know you'll going to get away again." walang kangiti-ngiting sabi nito. Ramdam na ramdam niya ang tinitimping galit nito. "Kung nalaman mo na magkasama kami ni Vic kanina and I'm the one who texted you." Inilapit nito ang bibig sa kanyang tainga. "We need to talk and you can't escape from me any more." It send chill through her core. He is really serious this time.

"Don't worry. I stay," umupo siya sa upuang inihanda nito para sa kanya at inilabas ang isang sobre. "Here."

Tanging pagsasalubong lang ng mga kilay ang nagawa nito at saka kinuha ang sobre.

"What's this?" pagkaupo nito.

She took out her hand with a peace sign. "Sorry," sabi niya at alanganing ngumiti.

A doubtful and unbelievable face was writing all over his handsome face while looking at her and her sorry card for him. He opened the card. Napatiim bagang ito at muli siyang nilingon. "Honey Jane Joy Agonzillo," may diing tawag nito. "What the heck are you doing? And what the hell is the meaning of this? Are you making fun of me?"