Yâr Fidan Boylum

386 9 2
                                    

Gönlümün derin mahzenlerinden çıkıyorum.
Ruhum karışmış sevdanın sert fırtınasına..
Yosun tutmuş ayaklarım,yürüyorum
Boğulmuş bedenim amansız dalgasında..

Ne yazsam bilemiyorum..
Yazsam da bir şeye yaramıyor zaten..
İçim deliler gibi bağırırken.
Ben susuyorum..
Evet sevgili susuyorum..
Kana kana içmek varken derya gözlerini..
Ve dokunmak varken İpek saçlarına..
Ben susuyorum..
Geçip gidiyor zaman..
Ben yanıyorum..
Kelebek misalidir sevda derler sevgili,
Yanılmışlar..Bir ateşmiş sevda.
Aynı gülüşün gibi..

Gülüşün sevdalım,güç veriyor bana
Buz tutmuş ümitlerimi çıkarıyor tekrar ortaya.
Sonra sevdiğim,o bakışların...
Alıp bütün düşüncelerden beni,
Götürüyor uzaklara...
Ben sana yanık,sen bana suskun..
Ölüm gelmiş var mı çaresi mutsuzluğun?

Nefsî hangi mazmunu kullansa fayda etmez,
Senin güzelliğini hiçbiri tasvir etmez...

YAR FİDAN BOYLUM,
Buluşacağız senle birgün,
Yeşil çimenlerde,çorak yerlerde..
Doğan güneşte,yağan yağmurda..
Gülen dudaklarda,ağlayan gözlerde..
Kenetlenen ellerde,ayrılan yollarda..
Birbirini seven gönüllerde ve ELVEDA diyen dillerde..
İşte o gün,
Bakacağız gökyüzüne,
Ve ben bakıp gözlerine..
Öpmeye bile kıyamayacağım seni...

Nefsî

Şairlerden SeçmelerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin