Koymuşlar seni bir başına
Kolun kanadın kırık
Uçmayı öğrenmeden daha
Ah zeynebim kim dedi sana
Her gördüğün mahluk insan diye
Güvenme her gördüğüne
İnanma dilinden bal dökülene
Onlar arı misali zeynebim
Ummadığın anda çıkarır iğnesini
Acıtırlar canını be zeynebim
Sen daha toy ve körpesin
Nerden bileceksin
Yüzünde güller açanın
Kalbini dikenler kapladığını
Öyle masumsun zeynebim
Öyle ki içten
Herkesi seviyorsun kalpten
Sorgusuz sualsiz düşünmeden
Öğreneceksin elbet
Kendini yalandan korumayı
Anlayacaksın elbet
En ufak bakışdan insanları
Ama kalbinle konuş be zeynebim
Sen onlar gibi değilsin
Dikenler kaplamasın kalbini
Sarmasın kötülükler dört yanını
İkiyüzlülük yapamazsın zeynebim
Bu dünya kirli
Kalamazsın doğduğun gibi
Bırakmazlar peşini
Kötülük bulaştırırlar tenine
Zehirlerini akıtırlar kalbine
Kırılırsın be zeynebim
Anlamazlar halinden
Çirkef olanlar çıkar yoluna
Yılan gibi beslersin koynunda
Anlamazsın be zeynebim
Onların yaşam biçimi
Sokmadan duramaz ki
Yılandan beter olur kimisi..
ÖZLEM YK. @zalimkumru
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şairlerden Seçmeler
PoetryKim o, deme boşuna... Benim, ben. Öyle bir ben ki gelen kapına; Baştan başa sen... Lütfen Vote Ve Yorumlarınızı Eksik Etmeyiniz... Tüm şiir sevenleri bekleriz...
