Mythos ;Karanlık Savaş

Kara Delik

Artemis korkuyla gözlerini araladı , ışığa ulaşacağını umut etmişti ama burası daha da karanlıktı . Bu bilinçaltının ona oynadığı bir oyundu biliyordu ama yine de korkularına engel olamadı . "Beni bul Artemis !" kulaklarında yankılanan ses ile gözlerini bir kez daha kapadı . Bir süre sonra göz kapaklarına düşen küçük ışık haznesi ile gözlerini yeniden açtı . Beyaz bir odanın içindeydi . Odanın tam ortasında ki kağıdı gördüğünde ayakları onu oraya doğru götürdü . Artemis geri dönmek ve kaçmak istiyordu oraya gittiğinde hiç iyi şeyler olmayacaktı bunu biliyordu ama ayaklarına hakim olamıyordu . Onu kontrol eden bir güç vardı , bu güç hızla yerde ki kağıdı aldı ve açtı üzerinde ki yazıyı ise sesli bir şekilde okudu . Yazı üstüne basarcasına büyük harflerle yazılmıştı .

"ONA DİKKAT ET . İHANET SONUN OLABİLİR !" Ne demekti bu ? Artemis yere çöktü , dizlerini karnına çekti kollarını da dizlerine dolayarak nefes almamak istercesine daha fazla sıktı . Bu böyle olmamalıydı , kendini bir bilinmezin içinde hissediyordu . Gerçeğe ulaşamıyor , yalanların içinde boğuluyordu . İki kişiliğin içinde kayboluyordu . Bu doğru değildi , kim olduğunu bilmeliydi ki ona göre yaşayabilmeliydi , ben buyum diyebilmeliydi , benliğini kaybetmemeliydi .

"Artemis . "

Shawn'ın sesini duyduğunda umutla ayağa kalktı Artemis . Ama bir sorun vardı , Shawn onu kurtarmaya gelmemişti .

"Neden onu bana doğrultuyorsun Shawn , ben senin kardeşin değil miyim , en yakın dostun değil miyim ? " Shawn elinde ki silahı kararlılıkla daha sıkı kavradı .

"Öyleydin . Ama benden her şeyi çalıyorsun Artemis farkında değil misin ? Bu sefer mutlu olma sırası bende . Bu sefer sen yoksun , ben varım " Artemis uyanmak istedi bu sadece bir rüyaydı Shawn ona asla böyle bir şey yapmazdı onlar dosttular . Artemis kağıtta yazan yazıyı hatırladı İHANET SONUN OLABİLİR . Bu muydu ? Shawn ona ihanet mi edecekti , yapmazdı ,yapamazdı ...

Shawn kararlılıkla silahı Artemis'in tam kalbine doğrulttu ve hiç tereddüt etmeden tetiği çekti . Artemis hayal kırıklığı ile elini kalbine koydu . Öleceği için asla üzülmedi bunu dostunun yapması onu üzdü . Sadece rüya diye fısıldadı kendi kendine .

"SADECE BİR RÜYA"

"Hey millet bakın gözlerini açıyor " , "Uyandı " .

Artemis boğuk gelen ses karmaşasının için de sadece bu kadarını duyabildi . Gözlerini tam olarak açmayı başarabildiğinde , elini çatlayan başının acısını dindirmek istercesine kafasına bastırdı . Ve etrafında ki endişeli insanlara baktı . Annesi yatağın etrafından dolaşarak ona sıkıca sarıldı .

"Bizi çok korkuttun ! İyisin değil mi kızım ? " Artemis ağzının fazla kuru olduğunu fark etti saatlerdir uyuyor olmalıydı , bu yüzden annesine sadece kafasını sallayarak cevap verebildi . Adras onun halini anlamış olacak ki koşarak komidinin üstünde ki sürahiden Artemis'e bir bardak su doldurdu ve yavaşça içirdi . Adras geri çekildiğinde Artemis kendini daha da iyi hissediyordu . Rüyasını hatırladığında korkuyla koltuğun kenarında oturan Shawn'a döndü . Sadece bir rüyaydı işte bilinçaltı ona bir oyun oynamıştı . Dostu oradaydı ve onun için endişelenmişti . Odadakilerin hepsine göz gezdirdi ve bir kişinin olmadığını fark etti .

"Poine nerede ? "

Odadaki herkes gözlerini kaçırdı . Bir tek Adras bu soruyu cevaplayacak kadar cesur olmalıydı ki o cevap verdi .

"Onu kaçırdılar Artemis . Thomas'ı da aldılar . " Artemis kendini çok kötü hissetti . Onu koruyacağına dair Ezax'a söz vermişti . Ama onu koruyamamıştı . Shawn herkesin ona döneceği bir şekilde koltuktan kalktı . Kapının kolunu tam kavramıştı ki Artemis ' in sorusu onu durdurdu .