Ken je me nog?

34 2 4
                                    

Mandy's *pov*

"Pap"?! Zeg ik zachtjes. Maar hij hoort me niet. Ik kom dichterbij. Papa? De man draait zich om. Die bruine ogen, die brede lach, "PAPAAA"!!! Ik spring om zijn nek. "Wat heb ik jou gemist schat". "Nee ik jou meer pap". Ik heb mijn vader al bijna een jaar niet gezien vanwege zijn werk. We lopen naar binnen en gaan aan tafel zitten. "Maar wat doe je hier eigenlijk?" "Nou toen ik hoorde van je moeder heb ik gelijk een vlugt geboekt". "Pap ik vind het zo fijn dat je er bent". "Ja ik ook maar waar is je moeder eigenlijk"? "Geen idee, ze is vanochtend weg gegaan en heeft dit briefje achtergelaten." Ik laat het briefje zien. "Waarom zegt ze niet gewoon waar ze naartoe is?" "Geen idee". "Echt weer zo'n actie voor je moeder". "Weet je wat wij gaan doen", Zegt hij. "We gaan een vader dochter middag houden net zoals vroeger". "Ik word ineens heel erg blij". "Jaaaa". "Okee, wat wil je doen?". "Uuhm we kunnen naar de bios, er draait een hele leuke film". "Ja, dat gaan we doen". "En dan kunnen we daarna gezellig samen iets eten". Ik ren meteen naar mijn kamer en doe snel wat make-up op. Ook borstel ik even mijn haar door.

Bij de bioscoop aangekomen gaan we in de rij staan voor de kaartjes. Terwijl mijn vader de kaartjes koopt tikt er ineens iemand op mijn schouder. Ik draai me om. "Hey, ken je me nog?" Omg het is die jongen, die jongen die me naar huis had gebracht nadat ik werd aangevallen door Bram en zijn vrienden. "Hey" zeg ik terug. "Ja ik weet nog wel wie je bent." En ik giegel. "Gaat het alweer wat beter?" "Ja j jahoor, het gaat weer helemaal g goe go goed" stotter ik. Hij is ook zo knap en omg die ogen en zijn haar en lach en gewoon alles. Ik zwijmel helemaal weg. Hij lacht naar me en loopt weg. Als mijn vader de kaartjes heeft, gaan we popcorn en cola halen. "Wil je zoete of zoute popcorn?" Vraagt mijn vader. Maar ik geef geen antwoord. "Mandy, hallo ben je daar?" "Oh uh wat?" "Wil je zoete of zoute popcorn?" "Zout" zeg ik. Als we in de zaal zitten heb ik niet eens door dat mijn vader een heel verhaal aan het vertellen is. "Mandy!" "Ja wat is er?" Vraag ik een paar seconden later. "Jeetje, wat is er ineens met jou?" "Waar zit jij me je gedachten?" Vraagt hij. "Nergens ik ben alleen een beetje moe, dat is alles." Maar eigenlijk zit ik alleen maar aan hem te denken. Drie minuten voor de film begint komen er nog twee jongens binnen. En jahoor, hij gaat precies voor mij zitten met zijn mooie blonde haar. Aan het eind van de film lopen we naar buiten. Ik heb serieus niks van de film gezien. "En wat vond je van de film?" Vraagt mijn vader. "Ja ik vond hem wel leuk". "Mooizo, dan gaan we nu even lekker wat eten".

Als we aan de tafel in het restaurant zitten, merk ik dat mijn vader naar me staart. "Even een vraagje, wie was die jongen eigenlijk waar je mee aan het praten was in de bioscoop?" Vraaht hij. "Uhh niemand, gewoon een jongen uit mijn klas". Zeg ik snel. "Een jongen van je klas, ja ja". En hij lacht. Verder hebben we nog een hele gezellige avond gehad, en veel gelachen.
--------------------------------------------------------------------------Hii, ik heb weer een nieuw hoofdstuk voor jullie :) ik heb geprobeerd deze langer te maken. Ik ga nu een beetje de actie laten komen. Vergeet niet te voten en een reactie achter te laten wat je ervan vond! Xxx

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Oct 10, 2015 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Lost in his armsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu