P.o.v Lucy
Ik werd huilend wakker. 'J-Justin?' Huilde ik. Nu pas merkte ik dat ik werd omhelst door 2 goed gespierde armen. 'Justin!' Riep ik blij uit. 'Shhht..' Hoorde ik uit zijn mond komen. 'Hij mag niet weten dat we wakker zijn..' Mompelde hij. 'Wie..?' Bracht ik angstig uit. 'Ik.' Hoorde ik een stem zeggen. Ik keek naar boven van waar het geluid kwam en zag de zwarte schim. Plots zag ik dat er hier meer mensen waren, allemaal mensen die ik kende. We waren met welgeteld 7 personen. Ieuw Thijs! Gilde ik uit. 'Wat nou?!' Riep hij terug. Toen zag ik dat hij enorm vermagerd was, en hij had ook geen vieze pukkels meer, eigenlijk was hij nu best knap. Niet zo denken Lucy, hij is stom. Dacht ik bij mezelf. Ondertussen was iedereen wakker. Ik, Justin, Evy, Levi, Thijs, Emel en Lucas. 'Iedereen is wakker, zo te zien.' Hoorde ik de stem van die schim weer zeggen. 'Ja, iedereen is wakker, maar even een vraagje, ik wil niet arrogant zijn hoor maar wie dafuq ben jij eigenlijk?' Zei ik op een arrogante toon. 'Ik ben de bordbezitter.' Zei hij met zijn zware stem. 'Ha! Van welk bord dan?!' Lachte ik hem uit. 'Kijk om je heen.' Zei hij rustig. En toen werd me al snel duidelijk van welk bord. 'Sta me toe om even de spelregels uit te leggen.' Grinnikte hij. 'Toe dan?!' Gilde ik boos uit. Ik merkte dat hij me negeerde, waardoor ik pissig mijn armen kruiste. 'Het bord telt 666 vakjes. Het getal van de duivel. Elk vakje heeft een speciale opdracht. Behalve de tientallen. Dat zijn speciale vakjes. Die positief en negatief kunnen zijn. Als je bijna bij het getal 666, moet de bordbezitter dobbelen. Gooit hij hoger dan het getal zelf dan heb je pech. Je begint weer helemaal opnieuw.' Hij grijnsde. Voor het eerst zag ik Evy boos naar de schim kijken. 'Laten we starten.' Zei de schim 'enthousiast'. Iedereen zuchtte. 'Iemand die wil starten?' Grinnikte hij. Toen niemand antwoordde, reageerde hij fake teleurgesteld; 'Niemand? Wat jammer.' 'Laten we dan maar beginnen bij het begin van het alfabet.' Grijnsde hij. Het bleef een poos stil, iedereen bleef in spanning wachten.
P.o.v Lucas
Shit, Emel is de eerste van het alfabet.. Zou ik mezelf opofferen als eerste..? Ik wil Emel niet zien sterven.. 'Emel Bave.' Zei de stem enthousiast. Komop Lucas beslis nu wat je doet.. 'Wacht.' Zei ik. 'Laat mij maar eerst gaan..' Mompelde ik. 'Komt Lucasje op voor zijn vriendinnetje? Wat schattig.' Spotte de zwarte schim. 'Maar goed.' Zei de schim. 'Laten we dan beginnen.' De schim dobbelde met de dobbelstenen. 'Twee.' Zei de schim. Met een zucht stapte ik twee vakjes vooruit. Ik zag Emel me vol medelijden aankijken. 'Het komt goed.' Fluisterde ik naar Emel. En toen begon het. Toen begon het spel.
---------------------------------------------------
Hey lieve lezers! Ik hoop dat jullie het naar jullie zin hebben! Ik heb helaas nog niet veel lezers :(. Zouden jullie me willen helpen door even te delen? Votes en comments helpen me ook heel erg ^^. Love jullie lieve lezertjes♥. Tips zijn ook altijd welkom ;). Doegieees♥.
Live the life you love. xx Els♥
JE LEEST
The game of dead
TerrorWat als je leven plots helemaal veranderd door 1 persoon? Wat als die persoon de bordbezitter is van een gruwelijk spel? Een groepje jongeren van 14 tot 17 jaar komen in een gruwelijk spel terecht. Een spel waar je niet aan kan ontsnappen als je nie...
