Saate bakmaksızın kapısını çalabileceği bir dostu olmalı insanın
"Nerden çıktın bu vakitte " dememeli
Bir gece yarısı telaşla yataktan fırladığında
"Gözünün dilini" bilmeli,dinlemeli sormadan söylemeden anlamalı
Arka bahçede varlığını sezdirmeden mütemadiyen dikilen vefalı bir ağaç gibi köklenmeli hayatında
Sen her daim onun orada durduğunu hissetmelisin
İhtiyaç duyduğunda gidip müşfik gövdesine yaslanabilmeli, kavuklarına saklanabilmelisin
Kucaklamalı seni güvenli kolları
Dalları bitkin başına omuz, yaprakları kanayan ruhuna merhem olmalı
En mahrem sırlarını verebilmeli, en derin yaralarını açıp gösterebilmelisin
Gölgesinde serinlemelisin sorgusuzz sualsiz
Onca dalkavuk arasında bir tek o sözünü eğip bükmeden söylemeli
Yanlış anlaşılmayacağını bilmeli
Alkışlandığında değil sadece, asıl yuhlandığında yanında durup koluna girebilmeli
Övmeli alem içinde, baş başayken sövmeli ve sen öyle güvenmelisin ki ona
Övdüğünde de sövdüğünde de bunun iyilikten olduğunu bilmelisin
"Hak ettim" diyebilmelisin
Teklifsiz kefili olmalı hatalarının, günahlarının yegane şahidi
Seni senden daha iyi bilen, sana senden daha çok güvenen bir sırdaş
Göz bebekleri bulutlandığında yaklaşan fırtınayı sezebilmelisin
Ve sen ağladığında onunda gelmeli gözünden yaş
Kardeşim : Furkan Yılmaza
Özür dilerim kardeşim
