Uykuların kaçar
Geceler bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Ardından
Deli eden bir uğultu başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin o aydınlık
Kapanır yatağına çaresizliğine ağlarsın
Onun unutamadığın hayali
Sigarandan derin bir nefes çekmişcesine dolar içine
İşte o zaman sevmek neymiş anlarsın