Sadece Dinle

SD! 2.

Merhaba bölümler çok geç geliyor bunun farkındayım. Sebebi ise okuyucu sayısının az olması . Ve birazda üşengeçligimden etkili olabilir. :P Umarım bölüm güzeldir iyi okumalar. <3 <3 <3 <3 <3 <3

Denizden;

Uyandığımda gördüklerimi'n rüya olduğunu düşünüyordum.

öyle bir etrafıma bakındım . Hastane odasındaydım. Neeeeee............. Ailem .............. Bir anda bana bir şey oldu.

Birden ağlamaya başladım. Başka ne yapabilirim ki .

Herşey güzel giderken başıma buda gelmek zorunda mıydı? ne kadarda şanssız biriydim ben ya acaba okuldakiler ne derdi acaba durumuma bir şey diyemezlerdi okulda çok çirkefimdir de.Hem ben bir şey yapamamazsam devriye demir girerdi. He birde onun sevgilisi vardı Elif..... Çok gıcık yapmacık biriydi sarı saçları var diye kendini güzel sanardı. Alt tarafı biraz güzeldi okadar. Baba hep laf sokardı. Şimdi beni böyle görünce yine suamayacaktı.

Ufff sinirden saçımı yolmaya başladım .

☏☎☏☎☏☎☏☎☏☎☏☎

İki saattir ağlıyordum. Ama kimse odaya girmiyordu. Yatagın yanındaki hemşire çagırma tuşuna bastım.
Bir kaç dakika bekledim. Ne giren vardı ne de cıkan vardı . Hemşire cagırma tuşuna üst üste bir kaç daha bastım. Sonunda biri kapıyı açabilmişti.
30'lu yaşlarında siyah saçlı , beyaz önlüklü bir kadın girdi. Yani hemşire, ne kadar akıllıyım. Hemşire bana bakarak, samimiyetsiz bir gülüş yolladı , ben zaten hemşirelerin samimiyetine inanmıyordum nedense.

- Deniz hanım nasılsınız?

Ona salak mısın? bakışımı atıyordum.. Benim bakışlarımdan rahatsız olmuşa benzemiyordu.Bende ona samimiyetsiz bakışlarımı göndererek

- Sence nasıl görünüyorum?
Dedim.O da bana bakarak

- Evet gördügüme göre iyisiniz.

- Evet cok iyiyim inanamazsınız, beni bırakında ailem nerede? ilk onu söyleyin.

-Kaza gercekten cok kötüydü.Bunu söylemiştik zaten,hmmm.... birde.......

-hmmmm...... birde.... ne oldu söylesinize????

- Ne yazıkki anne ve babanızı kaybettik başınız sagolsun !! dedi.

Ne diyecegimi bilemiyordum.Dilimin ucunda bir sürü kelime vardı ama hic birini söyleyemiyordum.

- Şey ama... kardeşim........ Diye bagırdım sonlara dogru cırlamış olabilirim . Bir an hemşirede birden ürkmüştü zaten.

- Kardeşiniz demir gayet iyi.

Bana bakarak gülümsemeye çalıştı bir kaç denemeden sonra gülümsedi.

- Kardeşiniz demir o çok iyi hatta böyle giderse yürüyebilecek çok yakında dedi
Bunları gülümseyerek söylüyordu.
"Yürüyebilecek" kısmına kadar benim yüzümde de ufak bir tebessüm vardı. O tebessüm tekrar geri gitmişti.

- Demiri görebilirmiyim acaba ????!!!!

- Tabiki de görebilirsiniz biraz bekliyin yeter
Kafamı biraz salladım. Hemşire kapıyı açık gitti.Biraz sonra hemşire elinde tekerlekli sandalyeyle geldi.Yavaşça kalmaya çalışıyordum.Sonunda hemşirenin de yardımlarıyla oturdum. Kapıyı açıp gitmeye başladık. Uzun kolidorlarda yavaşca ilerliyorduk. Kimse yoktu biraz daha ilerledikten sonra insanlar görülmeye başlamıştı. Bir sürü hasta insan veya hastaların yakınları kolidora yıgılmıştı. Gercekten kötüydü onlar için üzülüyordum. Sonlara dogru
.......... Numaralı bir odanın beyaz kapısında ağlayan birini gördüm. Yavaş yavaş ona yaklaşıyorduk. Şuanda ağlaması tuhaf değildi üzerine giydiği panda kostümüyle çok dikkat çekiyordu. İçimden neden ağladıgını merak ediyordum. -Hemde delice- kafasını kaldırıp bana baktı kahverengi saçlarıyla daha fazla dikkat çekiyordu. Şuan göz rengini göremiyordum hâlâ ağlıyordu. Bana " Ne bakıyon "" bakışlarını atıyordu. Nasıl öyle bakıyordu bilmiyordum, ben hâlâ ona bakıyordum. . Onu yavaş yavaş geçmiştik hemşireye bakıp

- Neden ağlıyordu. dedim

- Ayy tatlım o mu ? Görmen gerekiyordu onun sevdiği biri ölmüş bütün gün gördüğü herkese saldırdı zor sakinleştirdiler onu hem yakışıklı hemde güçlü zor bulurlar öyle çocuğu dört dörtlük. Oğlanda
daha çok gençmiş tütütü ne yapalım öldüren Allah öldürüyor.

Ona bakıp tekrar önüme döndüm . Bir süre sonra bir odaya girdik odada demir yatıyordu. Bu canımı çok sıkmıştı. Neden yatıyordu.
Yanına yaklaşınca içim bir tuhaf olmuştu. Onu böyle görmek çok tuhaftı.O hep neşeliydi. Şimdi onu öyle görmek canımı sıkıyordu. Daha çok ağlamaya başladım. örtündüğü örtüyü elimle sıkıyordum. Bu, bu durum benim için fazla acıydı. Daha birkaç gün önce mutlu mutlu yaşıyorduk. Ama şimdi Anne ve Babam aramızda değildi.

***

-Üç ay sonra-

KOSKOCA ÜÇ AY !!!!!!!!!!!!!!!!!!
bu üç ay boyunca hep hastanedeydim. Demirde hâlâ ve hâlâ yatıyordu. Doktorlar yakında kalkacak diyorlardi. Böyle diye diye üç ay geçmişti. O panda kostümlü çocuk hâlâ aklımdan çıkmıyordu. Günler böyle geçiyordu. Bende bu sandelyeye alışmaya başlamıştım. Eğer şansım dönerse yürüyebilebilecektim. Bu harika bir şeydi. Okula gitmemistim. Demirle kendime izin almıştim. Müdürü aramıştım. Ama müdür yardımcısı açmıştı. Onunla konuşmuştum. Birkaç arkadaşım aramıştı. Demirin uyanmasını bekliyordum uyanmıyordu bana inat yapıp uyanmıyordu.

Merhaba umarım beğenirsiniz . Kısa olduğu için üzgünüm .

Vote ve yorumlarınızı bekliyorum. Hepinize sağlıçaklar öpüldünüz B-)