Secret Admirer

Chapter 7 ----- The EX-girlfriend [Part II]

-FRIA's POV-

Im Fria Jellice Sobremonte. 18 years of age and currently a 2nd year college student of this University. I took CommArts as my course. Well, im the antagonists' of this story and i'll make the protagonists' life a living hell. Who am I talking about? who else? edi si Vernice Prescott! That slut girl! She stole everything to me! even the title of being the 'Princess' of this University. Thats' why I hate her alot! She ruined everything when she entered here! Ugh! Damn that girl. Soon, I'll bring back everything she stole from me. 

Im here. Lyin' on my bed while scanning my photoalbum with Marco. Ang tanga ko no? mas lalo ko lang sinasaktan yung sarili ko. Mas lalo ko pang pinapaalala kung gaano kami kasaya noon. Natapos ko na ang pagiiscan sa photo album. Sinarado ko na ito at nilagay sa aking 'special' cabinet. Why is it became special to me? kasi dito nakalagay lahat ng mga bagay na binigay sa akin ni Marco. 

Nung nagbreak kami, di ko naisipang itapon, ipamigay o sunugin yan. Yan na nga alng yung mga bagay na nakakapagpapaalala sa akin sa kanya, pag nawala yan baka namatay na ako sa lungkot.

I closed my eyes. Right now, I felt the happiness as well as pain. Happiness, kasi nakita ko ulit siya. Na nasa iisang school din pala kami. Actually, we talked about it na, na we will study in this University and we will take CA. But I guess, di niya na talaga kukunin yun. It will just remind him the pain I brought  to him. And thats' what im feelin' now, the pain. 

Ang sakit na nagbago ka lang ng konti, nakalimutan ka na niya. Ang sakit na makita siyang may kasamang iba. Ang sakit na malaman mong kinalimutan ka na niya. Ang sakit. Sobra. 

*PLOK*sniff*

I hate this freakin' tears! Di na ako weak ngayon. I totally changed my everything. Personality and Physicality. Wala na yung iyakin at weak na Fria. Isang matapang, palaban at di sumusukong Fria na ako. 

But right now, parang bumabalik ako sa dati. I felt so weak again. Pag naaalala ko yung mga nakakapagpapaalala sa akin kay Marco, nagiging weak ako. Di ko naman siya masisisi. It's all my fault. 

*sniff*sniff* 

Tears kept falling down in my eyes. Im a cry babay. At pag sinusumpong ako ng pagka'crybaby' ko, laging nakasalo si Marco. I always depend on him. Pag may nambubully sa akin, laging nandyan si Marco to protect me. Masama siyang magalit at magprotekta. I admit, kanina sobrang nagselos ako sa ginawa niya kay Vernice. He's so caring. Naalala ko dati, nung may ng bully sa akin. After class, sinundo niya ako sa room. Nakita niyang may pasa at galos ako sa braso. Tiningnan niya lang ako ng 'sinong gumawa sayo nito' look. Di ako nakasagot, instead I cried. See? Im a cry baby. Umiyak lang ako ng umiyak sa harap niya. Then he pulled my hands to embrace me at dun ako umiyak sa dibdib niya while combing my hair using his fingers to calm me from crying. Ganyan siya sa akin. Ganyan siya ka-sweet. Ng tumahan na ako, he said very seriously at parang mabigat at pagsambit niya sa bawat salita.

"I swear Fria, if this will happen again. Im sorry but I could kill." Ako rin. Nagulat nung sinabi niya yan. Di ko akalain na ang isang tulad niya, na isang nerdy guy at parang weak ay magsasabi ng ganun. Sa labas, parang sweet yung personality niya pero deep inside, he's so strong na parang 'no one can beat him'. I told you, masama siyang magprotekta, masama talaga.