Secret Admirer

Chapter 8 ----- The Break-Up Story [Part I]

-FRIA's POV-

Time Check: 5:30 pm

Halos 2 oras na pala akong nagrereminisce ng mga bagay bagay. Masyado na akong nasasaktan, tapos ikukwento ko pa yung break-up namin? Ano ba namang author yan? Tssss. =___= 

Well, sige na. OO na. Kukwento ko na. 

Mas matanda ako ng 1 year kay Marco. When he courts? me Junior high pa lang siya, ako Senior high na. Teka, nanligaw? make myself clear. Di po siya nanligaw. TORPE yan eh! naging kami lang dahil naging tulay yung mga barkada namin. Sinagot ko naman siya agad. Because I think we're the same. Marami kaming pagkakapareho. Like, we both wear glasses, bagsak yung buhok niya ako naka pigtails yung buhok. I look like an elementary student but Im actually a 4th year highschool student. Tanggap ko naman na may pagka isip-bata ako, pero natyagaan niya naman ako. :D At isa pa, I dont know the word Fashion. Pake ko dyan! :P Then ayun, naging kami for almost 1 & a half year.  We're both happy with each other. Like I found my destiny, like we've found forever. But I was wrong.

*FLASHBACK*

We went in a very prestigious restau. Ang ganda ng view, ng music, ng atmosphere. Basta, parang everything turns to pink. Nag-uusap lang kami, at may sinabi siya na talagang nagpalundag ng puso ko sa tuwa. 

"Fria, promise me..You'll never leave me" then he hold my hand so tight, I just smile. Kinilig naman ako. :"">>

"Ano bang dahilan para iwan kita?" Ayun ang banat! XD I feel love is in the air that time. Then we talked on what school we will enter in college. 

"Marcooo?!" I pinch his cheeks. So Cuteeee! :"">>

"Why? A~Ouch. Friaaaa~" HAHAHA. He's so funny. :"">>

"3rd year ka pa lang po, ako pa lang ang magcocollege. Hmmmn?" Kurot-kurot ko pa din yung pisngi niya. HAHAHA. Nakaktuwa yung expression niya. XD

"Yeah, I knowww. Aabutan pa naman kita dun ah, first year ako, 2nd year ka. Ouch Fria!!! Let go of my cheeeeekssss" WAHAHA. Kawawa naman, kaya bumitaw na ako sa pagkurot. HAHA. Tapos hawak hawak niya yung pisngi niya. Pulang pula na. XD

"oh-kay. CA tayo ahh?" sabi ko sa kanya ng pabiro. Titingnan ko lang naman kung papayag siya. I know BFA talaga ang course na gusto niya. Di ko naman intensiyon na kunin niya yung CA, kung ayaw niya, okay lang. Ang mahalaga nasa iisang school kami. ^__^

"*sigh* Fria?" he said seriously then he hold my hands again.

"hmmmn?" alam ko naman na di siya papayag. Matagal niya ng gusto maging artists. Kaya, okay lang naman.

"Fria, I love you this much. That's why im letting go of my dream to be an artists" nung una, di ko talaga na-gets yung sinabi niya. But...

"Fria, for you, i'll take CA" Di ko alam kung lulundag yung puso ko sa tuwa o lungkot. He's willing to give up everything for me, even his dreams to be an artists. Diba parang napaka-selfish ko naman kung hahayaan kong mangyari yun? na sisirain ko yung pangarap niya dahil lang sa gusto ko? 

"Marco, di naman kita pinipilit eh. Ayokong masira ang pangarap mo dahil sa akin." 

"Fria, listen. My decision is final. Diba nga? ayokong iwan mo ako? i'll protect and love you" sa kanya na rin mismo nangaling kaya talagang napalundag ako sa tuwa at niyakap ko siya. Di ko talaga kayang iwan tong lalakeng toh.. :""">> 

He send me back to my house. And I was surprised ng pagdating ko. Pwede na akong mamatay sa sobrang saya. 

"Dad?" I said so excited.

"Friaaa!" then I ran to him and hugged him. I miss my dad so much. 

"Dad! Kailan ka pa dumating? im so glad you're here!" Matagal ko na kasing di nakikita si daddy, dahil nasa Italy siya to manage our buisness.