"ATE"

"Pictures"

Habang nakaantabay sa kalagayan ng ate ko, inaantabayanan ang muli nyang paggising, gusto ko kasi andun ako sa tabi nya, yun kasi bilin nya, kung dumating mang yung araw na ganito, gusto nya pagdilat ng mata nya isa ako sa mga nandoon higit sa lahat mama't papa nya. While waiting for ate to wake up, habang nakaupo sa floor, hawak-hawak ko yung phone nya. Since we have both access naman ng belongings naming dalawa nabuksan ko phone nya sa lock palang ng phone nya, picture ko na agad ang nakabungad dun, tapos sa home wall paper nya yung pic nya naman. I explore dun sa gallery ng mga pictures nya, napaiyak na naman ako, sa mga nakikita ko habang inaalala yung bawat araw na kasama ko sya, sa hirap at saya hindi nya parin ako iniiwan, halos kalahati ng buhay niya, nilaan nya para sakin. Lagi pa niyang sinasabi, wala akong hinihinging kapalit sayo, basta okay ka, okay na din ako, kapag wala na ako, wala ng gagawa nito sayo!

Parehas kami ng hilig, sayaw, at sports, hindi ko nga lang namana yung galingan ng pagkanta ng lahi nila papa, which is meron din naman si ate, natatawa nalang sa tuwing naiisip ko yung sinasabi nya sakin, na dapat sabay tayo sa pagkanta eh, para may blend, kasi may sariling tono ka, with smile pa yung sabi nya, though alam kung joke pero wala yun para sakin, kasi alam ko naman na biro lang talaga yun. Ate is unknown author sabi niya, she has this words na kapag siya na ang nagpapayo hindi ka mapapaiyak, mamamangha ka sa mga sinasabi nya, mahilig sya magsulat ng poems at quotes, related from life stories of friends, even personal na buhay nya rin. 

The best quotes na sabi nya sakin nung stress ako sa work, kahit anung gawin mo, tandaan mo, GOD's plan is best than our dreams" which is until now, patuloy parin siyang gumuguhit ng pangalan online, kung saan nya sinisave yung mga collections of poems nya daw, kahit madaming maling grammar or spelling, sabi nya hindi yun importante, and importante dun, maiparating mo yung mismong mensahe. Syempre proud ako sa kanya, biruin mo ba naman yung mga nagcocoment sa post nya from ibang bansa, pinakita nya sakin kapag may response sa poems nya, meron from Canada, india, USA, London, UK, Scotland, Australia, Nigeria at iba pa.

Anyways, while holding her phone, nagbalik sakinlahat ng nangyari dati, kung panu nya binago ang buhay ko mula noong dumating sya.That time kasi 8 months lang siya nagstay samin, gawa nga ng nagdecisyong umuwiang lola ko, nung nagbapabinyag ng ibang relihiyon ang tatay ko, which is naggingrason din ng pag-uwi ni ate, kasi walang kasama si lola sa barko. Nalungkot akobigla noong sinabi nya, pasensya ka na ha, at ako'y uuwi na sa probinsya, hindikasi pwedeng umuwi si lola mag-isa baka mapano sya, eh dala pa naman ni lolalahat ng gamit nya. That day nung nalaman ko sobrang bigat ng loob ko, nagwalana ako para lang wag siyang pauwi kasi feeling ko mawawalan na akong kakampi sabahay, yung iisang taong nagmulat sakin kung bakit kailangan mong maging masayasa kabila ng mga problema ay aalis na. Hindi siya tumigil hanggat hindi ako naggingokay, lahat ng explanation ay tagos sa magkabilaang kung tenga. Doon lang akotumahan nung sinabi niyang babalik ako promise, sabi ko sa kanya promise huh? Sabinya opo, iwan ko ba kapag sya nagsasabi ng promise alam ko na tutuparin nya.Kinabukasan naghahanda na sila ni lola pagkatapos ng almusal eh uuwi na sila,syempre since walang pasok, sumama ako sa paghatid sa kanila sa pier kahit alamkung iiyak na naman ako.

Pero bago sya umalis, inabot ko sa kanya ang isangsobra na may nilalaman na sulat mula sakin, sabi ko, sa barko mo nalang buksandoon mo nalang basahin! Ako na naglagay sa bag nya. Sabi nya lang, salamat po,pakabait ka huh? Aral ng mabuti, magkikita din ulit tayo, tapos wag ka magingmataray, hindi bagay sa ganda mo.! Habang lumalayong nakangiti paakyat ngbarko, grabe talaga ang iyak ko that time, sa maiksing panahon na kasama kosiya naparamdam nya sa sakin ang aking halaga sa kabila ng aking pagiging badsa kanya, 1week kasi ng pagdating nya sa bahay, dami kung ginawa sa kanya,kagaya nung habang nagkukwentuhan sila ni lola sa may tindahan, papasok langako dun tapos babatuhin ko sya ng kung anu anu, galit na galit yung lola kosakin, Bastos na bata ka ah, sabi ng lola ko, sagot ni ate, yaan mo lang bataeh. Wag mo na patulan. O kaya sunod ako ng sunod sa kanya, kahit maliligo lang,hindi nya sinasadyang maipit yung daliri ko sa banyo, napasigaw ako sa sakit,at naiyak na nagsusumbong sa tatay ko, napaglitan pa tuloy ng papa ko, which isalam kung di naman nya intention, in short papansin lang ako that time, atdahil hindi nya pinapatulan yung mga ginagawa ko, isang beses habangnagbabantay sya ng tindahan at si lola naliligo sa banyo, pinuntahan ko sya,sabay sabi, ang bad bad mo, inipit mo sa ako pinto ng banyo kaya namamaga daliri ngkamay ko, eto bagay sayo, sabay tusok sa hita nya yung hook ng gantsilyo. Taposnun tumakbo na ako papuntang kwarto. Akala ko magsusumbong sya at papagalitannya ako, mula noon hindi na nya ako pinapansin. Naawa ako sa kanya syemper,kasi namaga yung sugat nya at paika sya maglakad, though tinatanong sya . Naawa ako sa kanya syempre, kasi namaga yung sugat nya at paika ika sya maglakad dahil sakin, though tinatanong sya nila mama hindi parin nya sinabi na ako ang may gawa nun, doon ako nagsimulang magtiwala sa kanya, at dahilan upang maging close kaming dalawa.