Door de onaangename ochtend toeter schieten mijn ogen open en zit ik in no time aan de rand van het bed.
Ik leg mijn hoofd tussen mijn benen, te snel opgestaan.
De gordijnen maken schurende geluiden als ze ruw open worden getrokken ,waarna het licht over me heen schijnt . Ik wacht tot Cecilia weg is gelopen en kijk op.
Moeizaam sta ik op en loop de kamer door. Ik rek mezelf uit voor de lange spiegel met een wit, oud frame. Vervolgens loop ik weer naar mijn bed , waar ik mijn handoek van het uiteinde grits. Zuchtend kijk ik naar het stapeltje ernaast.
Zuchtend pak ik de kleding op.
Hoe zal dit zijn voor hun? Het lijkt me een rotbaan.Op een paar mensen passen die mentaal niet helemaal goed zijn en nooit meer beter worden.
Niet dat ik daar bij hoor. Het verbaasd me nogsteeds dat vince dit heeft kunnen doen.
Dat hij gevaarlijk was, dat wist ik.
Dat hij mensen kende, dat ook.
Maar dat hij harteloos genoeg was om op zo een manier wraak te nemen, dat was nieuws voor mij.
De deur slaat open.
'Goedemorgen'snauwt Maja naar me. 'Hoi' zeg ik kort waarna ik haar voorbij loop en de deur naar de doushehokjes open gooi.
Vermoeid open ik een deur en leg ik mijn handoek weg. Ik laat de warme lange doushe mijn gedachtes wegspoelen en weiger weer na te denken , te bang voor de dagelijkse uitbarsting.
JE LEEST
Tot Onder De Groene Zoden
General FictionHet verhaal van saskia van bauw Ik weet dat er lang niet zo veel nederlandse watpaddfreaks zijn als engelstalige, maar ik hoop dat er toch iemand , somewhere is die dit boek leuk vind. Ik zelf vind het niet bepaald goed. Maar heb mezelf gepusht om h...
