sorry dat ik de laatste tijd niks meer heb gepost, school is opnieuw begonnen, ik ben een mini onderneming gestart en ik heb het heel moeilijk op school. Ik doe m'n best om zo snel mogelijk weer te posten.
Dank voor jullie begrip
Groetjes
Anubisfannie (Jolien)
Even later ging de kamerdeur open. Raphael kwam naast me op bed zitten. Hij vroeg wat er was en ik zei dat ik zwanger was. Ik moest nog meer huilen waardoor Raphael me omhelsde. Hij zei dat ik er niks aan kon doen, maar ik kon er wel iets aan doen. Niet blind zijn, want liefde maakt blind. Ik voelde me machteloos, ik voelde me misbruikt. Ik bedacht me plots wat Tineke zei; ik moest het hem vertellen, dus zei ik het ook maar. Ik zei hem dat ik voor enkele tijd naar huis ging. Hij vroeg me natuurlijk waarom. Daarop antwoordde ik dan: dat Tineke zei dat dit niet verder kon- terwijl ik naar mijn blauwe plekken wees.
Twee dagen later was het dan zover. Ik ging voor een bepaalde tijd terug naar huis. Ik nam afscheid van iedereen. Raphael had het niet zo graag. Ik knuffelde hem extra lang omdat ik wist dat ik hem het meeste zou gaan missen. Na een lange tijd kwam ik dan toch uit de omhelzing. Met pijn in mijn hart vertrok ik naar het treinstation.
JE LEEST
De Mysterieuze Vloek
FanfictionHet verhaal speelt zich af enkele dagen nadat de vijf de donkere druïden Kai en Arlene verslagen hebben. Sterre krijgt heel plotseling heel erge buikpijn en weet niet van wat. De andere vier zorgen heel goed voor haar, vooral Raphael dan. Hij is hee...
