Sabah kalktığımda başım ağrıyordu. Amınakoyayım böle işin. Okula gitsemikki? En iyisi gidiyim. Yataktan zıplayarak kalktım tabikide. Huy edinmişim zıplamayı. Tamam şimdi yüzümü yakalamakıyım. Bana kalsa yapmam ama insanların iğrenerek bakması sinirime gidiyor. Banyoya geçip elimi yüzümü yıkadım ve çıktım lavobodan. Ne giysemki. Dolabı açıp içinden siyah bistüyer çıkardım. Altımada siyah etek çıkardım galiba uygun. Bacaklarıma göbeğime ve vajinama lazer yaptırdığım için rahattım.
Maskara ve rimel çekip merdivenlerden aşağıya indim. Annem ve babam öpüşüyorlardı. Ne kadar sevmesemde birbirlerine aşkları beni sevindiriyor aslında.
Ne vardıda öldürdüler sevdiğim adamı. Elimde sadece çaresizlik bıraktılar. Yalandan öksürüyor gibi yapıp bana bakmalarını sağladım.
Bana baktılar bakmalarına ama işlerine geri döndüler. Belalılar ya.
" Bi zahmet içerde sevişin" diyince annecim sonunda kocasının dudaklarını sömürmeyi bırakıp bana baktı.
"Ayıp diye bir şey var evren".
" Ciddi misin? Bunu sendenmi ögrenicem" diyince sustu kaldı.Ay kıyamam. Kıçımın kenarını ye.
"Annenle doğru konuş" diye bağıran babama öle bir sinir oldumki. Şuan o sikik beynini yerinden söküp kaşıkla yediresim var.
"Sen bana bağırma hakkını yerden buluyosun insan çocuğunun sevdiğini öldürürmü işte bu yüzden sakın ağzını açma" diye karşılık verip yüzlerine tükürdüm. Ayakkabılarımı giyip kendimi dışarı attım.
Motora atlayıp son hız sürmeye başladım.
