Bay Bennet, Bay Bingley'e hoşgeldin ziyaretine giden ilk isimlerden oldu. Son dakikaya kadar karısına gitmeyeceğini söylemesine rağmen, Bay Bennet, onu ziyaret etmeye daha baştan niyetliydi ve ziyaretin gerçekleştiği günün akşamına kadar karısının bundan haberi olmadı. Ziyaret şu şekilde ortaya çıktı: Bay Bennet, bir şapkayı süslemek meşgul olan ikinci kızına ansızın şöyle seslendi: "Umarım şapkan Bay Bingley'in hoşuna gider, Lizzy. "
"Ziyaretine gidemeyeceğimize göre, " diye karşılık verdi kırgınlık içerisinde kızın annesi; "Bay Bingley'in nelerden hoşlanacağını bilecek değiliz."
"Fakat anneciğim," dedi Elizabeth "onunla davetlerde karşılaşacağımızı ve Bayan Long'un bizi tanıştıracağını unutuyorsunuz."
"Bayan Long'un böyle bir şey yapacağını hiç sanmam. Onunda genç kızlık yaşında iki tane yeğeni var. Bencil, ikiyüzlü, kadının tekidir. Ona hiç güvenim yok."
"Al benden de o kadar," dedi Bay Bennet. "Onun yardımına bel bağlamadığınıza sevindim."
Bayan Bennet cevap vermeye bile tenezzül etmedi, ama artık dayanamayarak kızlarından birini azarlamaya başladı:
"Tanrı aşkına böyle öksürme Kitty, acı biraz; sinirlerimi mahvediyorsun."
"Kitty de öksürmek için hiç uygun zaman seçmez ki hep olur olmadık zamanlar seçer." Dedi babası.
"Keyfim için öksürmüyorum ya," dedi Kitty. "Balo ne zaman Lizzy ?"
"On beş gün sonra."
"Öyle ya !" diye haykırdı annesi. "Bayan Long da ancak balodan bir gün önce gelecek; yani Bay Bingley'i, bize tanıştırmış olması imkansız; çünkü o da henüz tanışmamış olacak."
"Şu halde canım, siz arkadaşlarınızdan daha avantajlı durumdasınız. Bay Bingley'i ona siz tanıştırırsınız."
"İmkanı yok Bay Bennet, imkanı yok. Daha ben tanışmamışken nasıl olur, nasıl bu kadar alaycı olabiliyorsunuz ?"
"Tedbirli oluşunuzu takdir ediyorum. On beş günlük tanışıklık, kuşkusuz yeterli değil. İnsan bir adamın ne olduğunu on beş günde anlayamaz. Ancak bu tanıştırma işini biz yapmazsak bir başkası yapacak. Hem zaten Bayan Long ile yeğenlerine de bir şanslarını denemeleri için bir fırsat tanımak gerekiyor. Bayan Long böyle bir tanıştırmayı bir kibarlık sayacağına göre, siz redderseniz ben bu işi üzerime alırım."
Kızlar gözlerini babalarına diktiler. Bayan Bennet " saçma, saçmalık, " dedi.
"Bu sert çıkışınız anlamı ne olabilir?" diye, haykırdı Bay Bennet.
"Tanıştırma yöntemini ve bunlara verilen önemi saçma mı buluyorsunuz ? Bu durumda size pek hak veremeyeceğim. Sen ne diyorsun Mary ? Sen ki , bildiğim kadarıyla derin deüşünceli bir kızsın ve büyük eserler okuyup bunlardan alıntılar yaparsın."
Mary çok çarpıcı bir şey söylemek istedi, ama bunu nasıl yapacağını bilemiyordu.
"Mary, fikirlerini sıraya koyadursun, biz Bay Bingley'e dönelim." dedi Bay Bennet.
"Bıktım şu Bingley'den!" diye bağırdı karısı.
"İşte buna pek üzüldüm, neden sabah söylemediniz? Böyle bir şeyden sabah haberim olsaydı, onu ziyaret etmezdim. Çok yazık; şimdi ziyaretine gittiğime göre şimdi ister istemez tanışacaksınız."
Hanımlar tam da Bay Bennet'ın istediği gibi şaşırdılar. Bayan Bennet'ın şaşkınlığı belki de hepsinden de fazlaydı. Ne var ki sevincinin ilk coşkusu geçtiğinde, kendisinin başından beri bunu beklediğini belirtti.
Artık kızlar o geceyi Bay Bingley'in ne zaman ziyaretlerine karşılık vereceğini düşünerek geçirdiler.
NOT: BİRAZ GEÇ YAZIYORUM EVET AFFINIZA SIĞINIYORUM BUNUN İÇİN ÜNİVERSİTEYE YENİ GEÇTİM, TAŞINMA FALAN UZUN SÜRDÜ. BUNDAN SONRA DAHA SIK YAZICAM ANLAYIŞINIZ İÇİN TEŞEKKÜRLER.
