Hi guys! =)
This story was made years ago, but this time I will continue and hopefully finish it. There are a lot of changes here. Yes, I am revising this. The plot, the characters' personalities, their ways of living, etc. A lot has changed. Hahaha I hope it will be better this time, and you can enjoy reading this.
My apologies too if you still encounter misspelled words, incorrect use of punctuation, ungrammatical words, etc. that do not fit in the story. I'm still learning to write properly, though. Forever learning! hahaha. Don't worry, I will check and revise this after finishing the story.
Again....
This story is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, and incidents are either product of author's imagination and used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events are purely coincidental.
Plagiarism is crime punishable by law.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Chapter 1
Sa apat na sulok ng restaurant ng aking kinaroroonan ngayon ay kanina pa ako patingin-tingin. Pagtingin sa kaliwang bahagi ay sa kanan naman. Titingin sa likod at sa bawat sulok naman nito. Pabalik-balik lang. Ayokong tumingin sa harapan.
Hindi ako mapakali!
I don't know..... I don't know what to do. What to react? What to say? How would I be myself?
Nababaliw na ako dito....
Nandito siya? Sa harapan ko? Staring at me? Paanong?
Paanong nangyari 'to?!
Siya ba talaga?
"What are you doing? Nakakahilo ka tignan! Hindi ba sumasakit leeg mo? Are you going crazy? Go back to your senses already, will you?" Sagot ng lalaking ayaw kong makita ngayon.
"Ikaw?"
"Yes."
"Bakit? I mean, paano?"
"So annoying. I won't answer questions for now." Sagot lang niya at umiiling-iling.
'Di parin ako makapaniwala. Siya?! Paanong siya?!
Then I remember the last time I saw him with our last conversation.
"Hello Quian!" Masaya kong bati sa lalaking kanina pa ako hinihintay.
Katatapos lang ng exam namin at dali-dali akong pumunta dito sa garden ng school dahil nagtext 'tong bestfriend ko na magkita kami.
Wala siyang sagot sa akin. Nagalit kaya ito dahil ang tagal kong dumating? Hala! ang bilis naman magalit ng bestfriend ko.
"Quian, I'm sorry if late ako. Binigyan kasi kami no'ng prof ng overtime para masagot lahat ang mga tanong niya sa exam namin. Galit ka ba?
"Just seat, Irah." Sa halip ay sabi lang niya.
Anong nangyari sa kanya?
Umupo nalang ako sa bench kung saan siya nakaupo at tumabi sa kanya.
"Bakit ka nakipagkita, Quian?" Tanong ko sa kanya na may hinuha na kung bakit. May problema siguro ito at kailangan ng payo.
BINABASA MO ANG
Marrying My Ex-bestfriend
General FictionSi Venierah Elyze "Irah" Cervantes Buenavista ay bilang panganay na anak ay alam niya ang responsibilidad sa magulang. Obligasyon niyang sumunod sa utos at yapak ng kaniyang ama bilang tagapagmana ng kanilang negosyong napalago at itinatag pa simula...