Onun başına bir şey gelmişmidir merakından dersi hiç dinleyemedim. Zilin çaldığını bile farketmedim. Ezgi bana ;
- Şişt kızım aşıkmısın nesinn zil çaldı zil. Dedi
Ezgi benim en yakın arkadaşlarımdan biriydi zaten iki tane yakın arkadaşım vardi biri Ezgi biride Damla. Damla ile Ezgi pek yakın değillerdi hatta Ezgi Damla dan hep uzak durmamı söylerdi. Tenefüste Ezgi ile birlikte kantine gittik birer bardak çay içtik ve Damla yanımıza geliyordu. Ezgi;
- Üf gelmese ölcek sanki.
- Merhaba Zehra, merhaba sanada Ezgi.
- Damla otursana. Dediğimde Ezgi beni sert bir şekilde dürttü. Damla dürttüğünü farkedince;
- Yok ya ben gidiyim.
- Tamam canım sonra görüşürüz.
Dedim ve Damla nın gitmesiyle bizde kalktık ve sınıfa geçtik. Tam sırama giderken birde baktım o ordaydı benim sıramda bana gülümsüyordü.
Ona neden geç kaldın dediğimde beni sert bir tavırla karşıladı;
- Bunu sana anlatmak zorundamıyım? Neden sürekli başımdasın yoksa bana acıyormusun? Dedi.
- Ben sadace seni merak etmiştim ama boşver. Dedim ve kafamı çevirdim noluyor buna böyle bana bir iyi bir kötü davranıyordu off Allah'ım kafam karmakarışık.
Okul bittiğinde yanıma geldi ve;
- Ben Özür dilerim öyle demek istememiştim.
- Önemli değil sende haklısın bana anlatmak zorunda değilsin.
- Küstün mü? Dedi ben o anda ona foğru sertce baktım sonra bir taksiye atlayıp eve gittim. Aklımdan çıkmıyordu amacı neydi?
