Our Melody Our Wish

"Our Melody Our Wish"

© May 19, 2013, cheekychinky

Self publishing.

(http://wattpad.com/cheekychinky)

ALL RIGHTS RESERVED. Any unauthorized reprint or use of this material is prohibited. No part of this book may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopying, recording, or by any information storage and retrieval system without express written permission from the author. 

Prologue

 < - HIS POV - >

I still found myself lying here under this tree.

I don't know why.

There is a certain force pulling me here.

And here I go again.

Back to the old time.

I'm holding a pen and a music sheet.

Beside me is my loyal seatmate.

My guitar.

This guitar of mine has a name.

"Ailex"

I don't know if that's a name of a girl or a name of a boy.

But everytime I pronounce that name.

My lips automatically curved.

It's a smile.

When I strum its string.

I think it's magic.

Because I am singing an unknown song.

I haven't wrote this song.

It's not a solo song, cause its melody fits for a duet.

And everytime I am singing that song.

I close my eyes and let my hand strum the string of my guitar.

I know, I can feel and I can hear that someone is singing along.

I don't know if it's just my imagination or it's just me.

And as the song ended.

I open my eyes.

Tumingala ako at tinignan ang langit.

"Mukhang uulan ata" sabi ko.

Iniligpit ko na ang gitara ko, at yung mga music sheets ko.

Inilagay ko na din sa lalagyan ng gitara ko.

Pinagpag ko ang aking pantalon ng ako'y makatayo.

Isinabit ko na sa likod ko ang gitara ko.

"WAAAAAAAAA!" napalingon ako sa itaas kung saan nanggagaling ang sigaw.

Automatic na pumwesto ang aking mga kamay para saluhin ang babaeng mahuhulog.

"Ayos ko lang?" tanong ko sa kanya ng masalo ko sya.

Nakatakip ang mga mata nya ng kanyang mga kamay.

At nakabaluktot ang kanyang katawan.

Unti-unti nyang tinanggal ang mga kamay nya sa mata at dahan-dahan itong idinilat.

"WAAAAAAAA! Ang galing! Buhay ako!" tuwang-tuwang sambit nya.

Natuwa ako sa inakto nya at napangiti :)

< - HER POV - > 

"He's back" sabi ni Phoebe.

"So that's a good news?" tanong ko.

"I can feel it is" nagsmile sya habang sinasabi yun.

"Anung pinag-uusapan nyo?" tanong ni Ina.

"Ay wala po mahal na Ina" sagot ko.

"Akala nyo hindi ko naiintindihan yan ah" pabirong sabi ni Ina.

Nagtinginan kaming dalawa ni Phoebe at natawa ng bahagya.

"Maiwan ko na po kayo" paalam ni Phoebe.

At lumabas na sya ng silid.

Kami nalang ni Ina ang naiwan.

Hinaplos nya ang buhok ko.

"Dapat tayong magsaya dahil sa inihatid ni Phoebe na magandang balita" sabi nya.

"Opo mahal na Ina" nakangiti kong sabi sa kanya.

Niyakap ako ni Ina at hindi ko na napigilan ang pagpatak ng aking luha.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

AN(Author'sNote):

BIRUIN MO NAKAABOT KA DITO? :DDD HAHAHAHA! 

Salamat kung ganun! :*

Hello there! :)

Annyeong hasseo! Kumusta!

Kung may readers man :) (silent readers and noisy readers!) :D

Yung mga readers ko pala dito karamihan walang wattpad.

Puro nasa facebook, twitter at tumblr nanggagaling :>

Thank you! Thank you kasi karamihan sainyo gumawa pa ng account para lang masuportahan ang gawain ko :>

Sa ngayon kapag umabot ito ng 200 Reads + 18 Votes + 28 Comments hanggang May 28 :)

Ahahaha. Ganyan ako magdemand kasi naman may kapalit naman ng bongga! :>

I-uupload ko ang 2 chapters nitong story na ituuuuuu :>

Love love love you! <3

SALAMAT!

~ It's me CHEEKYCHINKY (^w^)v