Harry

207 16 6
                                    

Verschillende vingers wezen naar de jongen die een boek zat te lezen onder de boom.

Mensen probeerden een verklaring te bedenken.

Waarom de eens zo sombere Harry een lichte glimlach had op zijn gezicht.

Waarom in zijn eens zo doffe ogen een twinkeling van hoop leek te zitten.

Maar vooral:

Waarom er een rode veer pronkte op zijn hoofd

en hij plots een tweede schaduw leek te hebben.

🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂

Take me to Neverland (Dutch)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu