İkinci Bahar - Kadın Serisi (I)

1.Bölüm ''Hiç Edilmek...''

Merhaba :) İyi akşamlar... Aslında hemen yazmayı düşünmüyordum ama bugün kendime engel olamadan yazmaya başladığım bölümü eklemek istedim...

Lütfen oy ve yorumlarınızı esirgemeyin...:)

Medyaya koyduğum şarkıyla yazdığım bir bölümdü size de tavsiye ediyorum...Keyifli okumalar...:)

1.Bölüm

''Hiç Edilmek...''

''Söylenemiyor çok şey;

Susmadan...''

Özdemir Asaf

Aldatılmak nasıldı derseniz ? Çok acıydı derim... Ama öyle böyle bir acı değil... Kan kusuyordunuz hemde ciğerlerinize doluyordu o kan...dışınıza değil içinizi dolduran bir ağıt kaplıyordu benliğinizi..

Nefesinizi kesen bir acıydı. Aniden... keskin ve hiç eden bir acı...

Kaç yılımız geçmişti ilk aşk dediğim adamla ? 5 mi 10 mu ? Onu o yatakta o kadınla görmek beni yıkmadı,yakmadı...yok etti...

Ben hep babamın küçük kızı Bahar'dım da ne zaman bir adamın aşkı oldum,kadını oldum?Orada bir kopukluk vardı. Üniversitede tanışmış kısa sürede evlilik kararı almıştık. Seviyordum...Aşk mı ?

Bilmiyorum...

Aşk bana hep uzak geldi...

Hep fazla geldi...

Haldun iyi bir adamdı ve sevmiştim. Ta ki en yakın arkadaşının karısıyla yatağımızda onunla sevişirken yakalayana kadar...

Yakalamak...ne kadar iğrenç...ne kadar mide bulandırıcı bir söz...

Oysa ben ona umutlarımı bir ipin ucunda bağlayıp vermiştim... O da uçurtmaların kanadına takmış,beraber göklere karışmıştık.İki çocukla mutlu olduğunu düşündüğümüz bir yuva vermiştim. Yalan söylemez,her şeyden üstün tutardım ben kocamı...

O benim sadece kocam değildi ki o benim her şeyimdi.Şimdi o kadar yabancı geliyor ki 'her şey' olmak...

Dakikalarca kapıda durup izledim onu,ihanetini... Bana dokunan elleriyle başka bir bedene dokunan ellerini...harama el uzatışını beni yok edişini...

Bir ten seninken ,bir beden bir tek sana açmışken kendini neden senin olmayana bakardın...neden senin olmayan daha cazip gelirdi ?

Nihayet sevişmeleri bitmiş yorgunlukla kadının üstünden çekilirken arkasını dönüp benimle göz göze geldi. Bekledim azıcık haya görmeyi ama tek gördüğüm yakalanmanın verdiği şaşkınlıktı. Tek gördüğüm kızgınlıktı. Ama utanmak, haya denen şey yoktu bir tek.

Hoş hayanın,edebin bile bazı insana yakışmadığını bilirdim bilirdim de en sevdiğim dediğiniz insanda görmek yıkıcıydı. Göz göze geldiğimizde yatağımızdaki kadının üzerine çarşafı çekmesiyle ona baktım.

Kimdi bu kadın ?

Çocuklarını feda ettiği ?

Evliliğini feda ettiği hatta beni ve geleceğimizi kurban ettiği birkaç dakikalık zevk uğrana mıydı ?