CHAPTER 30
JULIA POV
"i love you too"
0_________________0 WAHHHHHH..!!!!!! bat ko nasabi yun......
dapat hindi ......>______< mali.....mali....mali
"sabi na nga ba mahal mo din ako eh hahah" sabay akbay sakin
syepre tinanggal ko ano sya SINUSWERTE
"tsk....ewan.." tinarayan ko na lang sya....-__-
"babe kain na lang tayo sa bahay" huminto ako at tumingin sa kanya
hmmmmm.......may binabalak ka nanaman ba lalaki ka......O___o???
"bakit..??" walang ganang tanong ko .... hayssstt nawawalan talaga ko ng gana kausap toh....
"ehh may luto kasi si mama sa bahay pero wala namn sya ehh kaya wag ka magalala..." tatawa tawang sabi nya
"hoy lalaki ka umayos ka ahh nakikita mo ba toh hah...?? ( sabay pakita ko sa kamao ko ) matitikman ng mukha mo toh" feeling ko kasi may balak nanaman syang kalokohan
"hala wala namn akong binabalak noh tara na" usually hinawakan nanaman nya yung kamay ko "excited nakong mapakihshjadja (mapakilala ka) " tinanggal ko yung pagakakahawak nya sa kamay ko dahil parang may binulong syang di maganda sa pandinig ko >______<
"ANONG SABI MO HAH...??"
"wala namn ahh sabi ko tara na" bigyan daw ba ko ng nakakalokong ngiti
hindi ka na talaga nakakatuwa DUSTIN >________<
Pag pasok na pagpasok namin sa bahay
tumingin agad ako sa paligid
KALIWA
KANAN
wala ngang tao.....
"sexy parang may hinahanap ka..??" nagtatakang tanong nya na may KAHALONG NGITI nanaman ARRRGGGHHH....>____<
"w-wala sge na kain na tayo..." ewan ko ba pero grabe kinakabahan ako habang sinusundan ko syang papasok sa kusina
malapit na kami ng bigalang huminto si dustin at humarap sakin
"babe..?? relax" inakbayan nya ko
pagpasok namin sa kusina
"ohh....nandyan na pala kayo kanina ko pa kayo hinintay "
O____________________________________O
