တကယ္ဆိုခရစ္စ္အေနနဲ႔ ခိုင္းအ္႐ွိတဲ့ဆင္ေခ်ပုန္းရပ္ကြက္ကိုသြားစရာမလိုအပ္ေတာ့ေပမယ့္အညိဳ႕ခံထားရတဲ့သားေကာင္လို ခိုင္းအ္အနားမွာတစ္ပတ္ကိုတစ္ခါေလာက္ေတာ့တဝဲဝဲလည္ေရာက္လာျဖစ္ျပန္တယ္။
ေလာဘေတြေမာဟေတြၿပိဳင္ဆိုင္မႈေတြနဲ႔မနာလိုဝန္တိုမႈေတြကိုဂုဏ္႐ွိန္စည္းစိမ္ေတြနဲ႔ဖံုးအုပ္ထားတဲ့မိသားစုနဲ႔ ပလက္စတစ္ျခံဳထားတဲ့ဇနီးသည္ထက္စာရင္ ေလာကမွာ႐ွိသမ်ွစိတ္ညစ္စရာအားလံုးကို ခိုင္းအ္႐ွိတဲ့ေျမေအာက္ခန္းက်ဥ္းေလးထဲမွာေမ့ထားလို႔ရတယ္။
စိမ္းရႊင္ရႊင္အမည္မသိအနံ႔တစ္ခုရယ္၊အျမဲတေစရစ္ဝိုင္းေနတတ္တဲ့အခန္းက်ဥ္းေလးထဲက ေဆးလိပ္ေငြ႔ေတြရယ္။ စပါးၾကီးေျမြ လိုမ်က္လံုးေတြနဲ႔ညိဳ႕ခ်က္ျပင္းတဲ့ခိုင္းအ္ရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြ မူးယစ္ေဆး၀ါးလိုျဖတ္ေတာက္ဖို႔ခက္တဲ့သူ႔ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းညိဳခါးခါး။
"ေဆးလိပ္မေသာက္ပါနဲ႔လား။"
ႏႈတ္ခမ္းထူထူၾကားကသြားျဖဴ ျဖဴ ေလးေတြေပၚေအာင္ခိုင္းအ္ရယ္ရင္း လက္ထဲကေဆးလိပ္တိုကိုျပာခတ္ကာ တစ္ခါထပ္႐ႈိက္လိုက္သည္။
"ေသာက္လာတာၾကာၿပီဆိုေတာ့ရပ္ဖို႔သိပ္မလြယ္ဘူး
ဘာလဲခင္မ်ားမႀကိဳက္ဘူးလား။"ခရစ္စ္ေခါင္းရမ္းရင္း ဒူးတစ္ဖက္ေထာင္ထိုင္ေနတဲ့
ခိုင္းအ္ေက်ာျပင္ေနာက္ကသိုင္းဖက္ကာ လည္ပင္းကို
ခပ္ဖြဖြကိုက္လိုက္သည္။"မဟုတ္ပါဘူး မင္းေရာဂါျဖစ္မွာစိုးလို႔။"
ခိုင္းအ္ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ရယ္ရင္း ခရစ္စ္မ်က္ႏွာကို
ေဆးလိပ္ေငြ႔နဲ႔မႈတ္ထုတ္လိုက္သည္။"ခါးလို႔လား။"
"မဟုတ္ဘူးလို႔ေတာ့မဆိုလိုပါဘူး ဒါေပမယ့္ကိုယ္ႀကိဳက္တယ္ေလ။"
"ဟစ္!ဒါဆိုရင္ၿပီးတာပဲ။" ေဆးလိပ္တိုကိုျပာခြက္ထဲ
ထိုးစိုက္ရင္း ခရစ္စ္ရဲ႕ဗလာရင္ခြင္ထဲကိုခိုင္းအ္တိုးဝင္
ကာဖက္ထားလိုက္သည္။
YOU ARE READING
ေမွာင္ခို
Fanfictionမေႏြးေထြးေသာ ➳ ေအးစက္ေနေသာ မလွပေသာ ➳ အက်ည္းတန္ေသာ အခ်စ္တို႔ကို ေမွာင္ခိုဆန္ဆန္ ေရာင္းဝယ္ယစ္မူးခဲ့သည္။ Paring: KK ||kris x kai || (မႀကိဳက္ရင္မဖတ္ပါနဲ႔)