Epilogue

8K 151 0
                                    


"Seriously, what took him so long? Baka nakalimutan niya na ikakasal siya?" inis na sabi ni Levy habang naghihintay kami kay Garrett. May naging emergency procedure kasi na nangyayari sa hospital ngayon. At sa pagkakaalam ko ay isa itong VIP, kaya si Daddy at Garrett mismo ang humarap dito.

"Hayaan mo na Levy, ganun naman talaga eh. Just relax makakasama sa baby mo yan." hinaplos ko ang lumulubo na tiyan nito. Mabuti nalang at nangyari itong kasal ko para naman hindi masyado isipin ni Levy ang problema niya ngayon. Mag isa siyang mag tataguyod sa magiging anak nito dahil walang alam ang ama nang bata that he exist. "Okay ka lang Ney?" tumango naman ito.

"Don't worry about me, kaya ko ito. I don't need someone na hindi naman talaga ako ang nasa isip nito. I am just a replica to the love of his life. Ikaw nga jan eh, nasa first trimester pa lang." akmang tutulo na sana yung luha nito.

"Hep... Bawal ang umiyak sa kasal ko.. Ako lang ang pwedeng umiyak." niyakap ko ito. "Don't worry, I will help you. You're my sister from a different mother, nga diba? At saka, magiging best of friends din itong mga anak natin."

"Thanks, and you might not know, baka maging girlfriend nang baby boy ko yang anak mo." hinampas ko ang kamay nito. Nagtawanan nalang kami.

Ring... ring... nakita ko na ang tumatawag ay ang isa ko pang bestfriend na si Elizabeth Hannah Rios-Lawler na nasa US ngayon nakatira with her loving husband. Kinasal ito 7 months ago and ang pagkakaalam ko ay that was also the time when Levy met her son's father which is also the cousin of Hannah's husband.

"Oh, napatawag ang traydor kong sister?" excuse the diss but ganyan talaga kaming magkakaibigan. Cariño brutal ang treatment sa isa't isa.

[Grabe ka naman, Rei. Ikaw nga eh, MIA noon.] sagot naman nito.

"Ah ganun... hehehe... Miss you kapatid. Andito pala si Levy." ni loudspeaker ko yung cellphone ko para naman marinig ni Levy.

"Hey ganda.." singit ni Levy.

[Levy, okay ka lang ba? I can always talk to him. Alam na ba ni Julian?] tanong nito sa kaibigan.

"Please, Liz, don't ever tell him. Even Liam." tinignan ko ito alam kong iiyak na naman ito.

"Oh ayan tama na. Sabi ko naman diba ako lang ang may karapatan na umiyak sa araw na ito." pag dadivert ko sa usapan.

[Teka, Rei, anong oras na hindi ka pa kinakasal?] takang tanong nito.

"Isa pa ito. Hindi pa dumadating yung groom." sabad ni Levy.

"Isa nalang talaga, iiyak na ako." banta ko sa mga ito.

[Oh siya, sige na at matutulog na kami. Congrats again Rei for the wedding and for the baby. And Ney, just tell me if nahihirapan kana at handa akong bugbugin ang gwapong mukha ni Julian para matauhan. I love you both.]

"We love you too, Liz." sabay naming sagot. Binaba namin yung phone at bumalik sa pagre retouch. Nag aala pa rin ako kasi wala pa rin si Garrett. Sisiputin kaya ako nun?

Dumaan ang ilang minuto at may munting katok sa pintuan.

"Mommy, are you ready? Daddy's here." tumakbo ito papunta sa akin at humalik sa pisngi.

"About time!" asik naman ni Levy.

"Okay, baby, I will see you there." hinalikan ko ito sa noo at pumasok na rin si Daddy.

"Princess, I am so sorry na tumagal masyado yung operation doon sa VIP patient namin. At ayaw rin namang iwan ni Garrett ang situation hangga't hindi ito maging stable. He's definitely a keeper." ngumiti ito. "And baby, you are so beautiful." niyakap ako nito.

"It's okay, Dad. I know he will be there. And Daddy, I don't want to cry, naiimbyerna na si Levy sa akin." tumawa ito at kinawit ko na ang braso ko sa braso ni Daddy.

Lumabas na rin kami and the wedding coordinator led us to the door to the church. Medyo kinabahan na ako kaya napahawak ako nang mahigpit kay daddy. Napansin naman niya ito and he hold my hand. Then bumukas na yung pintuan and then I see him looking so handsome with his white suit. He was looking at me with so much love sa mga mata nito.

"I met you when you were a little girl then you were gone and forget everything about what you promised to me that you will be my bride. Then I found out that you lost your memories and that you are taken and then the time came when your parents asked me to keep an eye on you. It was the best day of my life. Then Mika came and you panic and hated me. But I didn't give up coz I have been in love with you ever since we were kids. Then I lost you again, and that almost killed me. But when you give me a chance to tell you our story, you listened. And then you give me a chance to prove to you how much I love you. Reila Harper I am so happy to have found you again and again. I love you so much and thank you for giving me the family that I have been yearning ." naluluha nitong sabi.

And after nang lahat nang blessings na ginawa ay natapos na rin yung ceremony and we went to the reception.

"Love, thank you for everything. Hindi ko akalain na hahantong tayo sa kasal. Akalain mo, you were so pissed with me before. Lalo na nung dumating si Mika." hinalikan ako nito.

"Thank you also for patiently waiting for me. I love you so much and our instant family." tumawa ito at niyakap ako.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------a/n: Ayan tapos na ang whirlwind romance ni Harper at Drew. I really appreciate y'all for reading my very first story. And dahil jan, I will give you a special chapter that will give way to my new story. Kaya abangan!

-FairyHuntress <3


Instant Daddy and Mommy?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon