Prologue

95 8 0
                                    

"NO NO NO, PLEASE PAPASUKIN NYO KO SA LOOB! PLEASE PARANG AWA NYO NA!"


"HINDI PUWEDE MISS DELIKADO SA LOOB!!"


"ANONG DELIKADO?? HINDI PUWEDE! KAILANGAN KO PUMASOK! NASA LOOB ANG BOYFRIEND KO!"


"WAG KA NG PASAWAY MISS! KUNG PAPASOK KA SA LOOB, PATI IKAW MAPAPAHAMAK!"


no, this can't be happened, it's all my fault! wala na akong ibang magawa kundi magsisisigaw at magmakaawa sa mga police na papasukin ako sa loob ng hotel. ang daming pulis, may ambulansya, kanya kanyang iyak dahil may naiwan pa saloob na kamag anak nila at isa na ako doon.


"Jen, tahan na, magiging maayos din to lahat" hinawakan ni Jimin yung braso ko at wala na akong ibang nagawa kundi tumigil.


"no, no, it's all my fault!"


"shhh, wala kang kasalanan jen, nagkataon lang na nandoon si Taehyun kaya wag mong sisihin sarili mo" sabi naman ni Rapmon sakin at natigilan ako pero nangingibabaw parin sakin yung galit, galit sa sarili ko.

"kung pinakinggan ko muna sana siya edi sana diba ok na kami ngayon, edi sana nag haharutan na kami ngayon diba?, edi sana-"



Edi sana di siya pumunta sa hotel at hindi to mangyayare....



napahinto ako ng makita kong may inilabas sila galing sa hotel, dala dala nila ang isang katawan na nakahiga buhat ng mga rescuer.


jesuscrist! no please, not now. not now.


nilapitan ko siya at nang masilayan ko na yung kalagayan niya halos pagsakluban na ako ng langit at lupa. may tama siya ng baril sa tiyan at sobrang dami ng dugo na kumakalat sa mukha niya. mas lalo akong nagalit sa sarili ko ngayon. mas gugustuhin ko pang ako nalang yung mamatay wag lang siya.

wala na akong ibang ginawa kundi umiyak. hinawakan ko yung kamay niya at hinalikan iyon, umaasa na magigising siya.

"huy alien! gumising ka na please! bati na tayo by! please gumising kana! di na ako galit sayo please!"

at tuluyan na ngang isinakay sa ambulansya ang lalakeng nag aagaw buhay na. ang lalakeng minahal ko ng sobra sobra.

nanginginig ako ngayon. halos di ko na maramdaman yung tibok ng puso ko, pakiramdam ko huminto iyon. halos di na ako makahinga pa.

ng sandaling iyon may yumakap sakin at doon na ako nawalan ng malay.



~~

nagising ako sa isang kuwarto na pamilyar sakin. Kuwarto ni suga, sinubukan kong bumangon ng maayos pero kumikirot y ung dibdib ko kaya naman napahiga ulit ako.

"Noona, gising ka na pala"

may hawak siyang bowl, as I known, sopas iyon. tinulungan nya akong bumangon at sa wakas ay naka upo na ako ng maayos. si Taehyun.. ano na nangyare sakanya?

"Oppa, how was V?"

tahimik lang siya at nakatitig sakin, di ako nagpa-awat at tinitigan ko rin, yumuko na siya at sandali natigilan.

"Hey, oppa, ano ng nangyare kay V? sagutin mo ko!" pasigaw kong sabe sakanya , di ko na namalayan may mga luha ng tumutulo sa mga mata ko na siyang biglang pag iba ng expression ni Suga. agad niyang pinunasan yung luha ko.

pero taliwas sa inaasahan ko yung isasagot sakin ni Suga.

"Noona, do you believe in Magic?". natigilan naman ako sa sinabi ni Suga. nakatingin lang ako sakanya saka siya ngumiti. yah suga, don't be like that. kahit sa onting ngiti napapagaan nya loob ko.

"Ang magic parang love..." napatingin na ako sakanya, nakikinig. "mabibigla ka sa kung anong puwedeng mangyare , kung ano yung mga pasabog na puwede mong ikatuwa at ikatakot. katulad ng nangyayare sainyo ngayon ni Taehyun"

di ko masyadong maintindihan yung sinasabe ni Suga. siguro dahil masakit parin yung ulo ko dahil kakaiyak kahapon. at sa sobrang pagod.

"Oh noona, wag mo nalang muna intindihin yung sinabe ko, kumain ka muna, mamaya pupunta tayo ng hospital"

sa sandaling iyon doon na ako natauhan.

Alien, sana Ok ka ang ngayon.

kung hindi, baka di ko kayanan.


~~

Title of the story : The Magic Of Love

Categories: Teen Fiction

Inspired by : Bangtan Sonyeondan/ BTS/ bangtang boys a kpop group

made by : jnvvgorgeous

anyway sa mga gusto ng dedication, comment nalang po kayo☺ salamat!

vote and comment please☺

The Magic Of Love[BangtanBoys love story]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon